արու

From Old Armenian արու (aru).

• (Eastern Armenian) IPA^(key): /ɑˈɾu/,
• (Western Armenian) IPA^(key): /ɑˈɾu/,

արու • (aru)

1. male, masculine

արու • (aru)

1. male

From ար- (ar-) +‎ -ու (-u).

արու • (aru)

1. male
   • 5th century, with changes and additions in later centuries, Baroyaxōs Earliest recension (TR).4.1–2:^[1]

     Զի են եւ քարինք ինչ հրահանաց արու եւ էգ․ մինչեւ բացեայ ի միմեանց են, չհարկանի ուրէք հրդեհ. ապա թէ մաւտիցի արուն յէգն, հուր բորբոքի եւ այրէ զվայրս բազումս։

     Zi en ew kʻarinkʻ inčʻ hrahanacʻ aru ew ēg; minčʻew bacʻeay i mimeancʻ en, čʻharkani urēkʻ hrdeh. apa tʻē mawticʻi arun yēgn, hur borbokʻi ew ayrē zvayrs bazums.

     • Translation by Gohar Muradyan

       There exist certain fire-striking stones, male and female. As long as they are separate from one another, nowhere fire is lit, but if the male approaches the female, it sets fire and burns many places.

• Armenian: արու (aru)

• Petrosean, Matatʻeay (1879) “արու”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “արու”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
• Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “արու”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press, page այր