բարձ (barj, “seat of honor; dignity”) + -ա- (-a-) + ձգիմ (jgim, “crave”) + -ութիւն (-utʻiwn, “-ing”)
բարձաձգութիւն • (barjajgutʻiwn)
singular | plural | |
---|---|---|
nominative | բարձաձգութիւն (barjajgutʻiwn) | բարձաձգութիւնք (barjajgutʻiwnkʻ) |
genitive | բարձաձգութեան (barjajgutʻean) | բարձաձգութեանց (barjajgutʻeancʻ) |
dative | բարձաձգութեան (barjajgutʻean) | բարձաձգութեանց (barjajgutʻeancʻ) |
accusative | բարձաձգութիւն (barjajgutʻiwn) | բարձաձգութիւնս (barjajgutʻiwns) |
ablative | բարձաձգութենէ (barjajgutʻenē) | բարձաձգութեանց (barjajgutʻeancʻ) |
instrumental | բարձաձգութեամբ (barjajgutʻeamb) | բարձաձգութեամբք (barjajgutʻeambkʻ) |
locative | բարձաձգութեան (barjajgutʻean) | բարձաձգութիւնս (barjajgutʻiwns) |