From գէտ- (gēt-) + -են- (-en-).
գիտենամ • (gitenam)
| infinitive | գիտենալ (gitenal) | participle | գիտեցեալ (gitecʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | գիտեց- (gitecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գիտենամ (gitenam) | գիտենաս (gitenas) | գիտենայ (gitenay) | գիտենամք (gitenamkʻ) | գիտենայք (gitenaykʻ) | գիտենան (gitenan) | |
| imperfect | գիտենայի (gitenayi) | գիտենայիր (gitenayir) | գիտենայր (gitenayr) | գիտենայաք (gitenayakʻ) | գիտենայիք (gitenayikʻ) | գիտենային (gitenayin) | |
| aorist | գիտեցայ (gitecʻay) | գիտեցար (gitecʻar) | գիտեցաւ (gitecʻaw) | գիտեցաք (gitecʻakʻ) | գիտեցայք (gitecʻaykʻ) | գիտեցան (gitecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | գիտենայցիմ (gitenaycʻim) | գիտենայցիս (gitenaycʻis) | գիտենայցի (gitenaycʻi) | գիտենայցիմք (gitenaycʻimkʻ) | գիտենայցիք (gitenaycʻikʻ) | գիտենայցին (gitenaycʻin) | |
| aorist | գիտեցայց (gitecʻaycʻ) | գիտեսցիս (gitescʻis) | գիտեսցի (gitescʻi) | գիտեսցուք (gitescʻukʻ) | գիտեսջիք (gitesǰikʻ) | գիտեսցին (gitescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | գիտեցի՛ր (gitecʻír) | — | — | գիտեցարո՛ւք (gitecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | գիտեսջի՛ր (gitesǰír) | — | — | գիտեսջի՛ք (gitesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ գիտենար (mí gitenar) | — | — | մի՛ գիտենայք (mí gitenaykʻ) | — | |