ելուցանեմ • (elucʻanem)
| infinitive | ելուցանել (elucʻanel) | participle | ելուցեալ (elucʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | ելուց- (elucʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ելուցանեմ (elucʻanem) | ելուցանես (elucʻanes) | ելուցանէ (elucʻanē) | ելուցանեմք (elucʻanemkʻ) | ելուցանէք (elucʻanēkʻ) | ելուցանեն (elucʻanen) | |
| imperfect | ելուցանէի, ելուցանեի* (elucʻanēi, elucʻanei*) | ելուցանէիր, ելուցանեիր* (elucʻanēir, elucʻaneir*) | ելուցանէր (elucʻanēr) | ելուցանէաք, ելուցանեաք* (elucʻanēakʻ, elucʻaneakʻ*) | ելուցանէիք, ելուցանեիք* (elucʻanēikʻ, elucʻaneikʻ*) | ելուցանէին, ելուցանեին* (elucʻanēin, elucʻanein*) | |
| aorist | ելուցի (elucʻi) | ելուցեր (elucʻer) | ելոյց (eloycʻ) | ելուցաք (elucʻakʻ) | ելուցէք, ելուցիք (elucʻēkʻ, elucʻikʻ) | ելուցին (elucʻin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | ելուցանիցեմ (elucʻanicʻem) | ելուցանիցես (elucʻanicʻes) | ելուցանիցէ (elucʻanicʻē) | ելուցանիցեմք (elucʻanicʻemkʻ) | ելուցանիցէք (elucʻanicʻēkʻ) | ելուցանիցեն (elucʻanicʻen) | |
| aorist | ելուցից (elucʻicʻ) | ելուսցես (eluscʻes) | ելուսցէ (eluscʻē) | ելուսցուք (eluscʻukʻ) | ելուսջիք (elusǰikʻ) | ելուսցեն (eluscʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | ելո՛ (eló) | — | — | ելուցէ՛ք (elucʻḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | ելուսջի՛ր (elusǰír) | — | — | ելուսջի՛ք (elusǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ ելուցաներ (mí elucʻaner) | — | — | մի՛ ելուցանէք (mí elucʻanēkʻ) | — | |
| *rare | |||||||