From երկայն (erkayn) + -ան- (-an-).
երկայնանամ • (erkaynanam) (aorist indicative երկայնացայ)
infinitive | երկայնանալ (erkaynanal) | participle | երկայնացեալ (erkaynacʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | երկայնաց- (erkaynacʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | երկայնանամ (erkaynanam) | երկայնանաս (erkaynanas) | երկայնանայ (erkaynanay) | երկայնանամք (erkaynanamkʻ) | երկայնանայք (erkaynanaykʻ) | երկայնանան (erkaynanan) | |
imperfect | երկայնանայի (erkaynanayi) | երկայնանայիր (erkaynanayir) | երկայնանայր (erkaynanayr) | երկայնանայաք (erkaynanayakʻ) | երկայնանայիք (erkaynanayikʻ) | երկայնանային (erkaynanayin) | |
aorist | երկայնացայ (erkaynacʻay) | երկայնացար (erkaynacʻar) | երկայնացաւ (erkaynacʻaw) | երկայնացաք (erkaynacʻakʻ) | երկայնացայք (erkaynacʻaykʻ) | երկայնացան (erkaynacʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | երկայնանայցիմ (erkaynanaycʻim) | երկայնանայցիս (erkaynanaycʻis) | երկայնանայցի (erkaynanaycʻi) | երկայնանայցիմք (erkaynanaycʻimkʻ) | երկայնանայցիք (erkaynanaycʻikʻ) | երկայնանայցին (erkaynanaycʻin) | |
aorist | երկայնացայց (erkaynacʻaycʻ) | երկայնասցիս (erkaynascʻis) | երկայնասցի (erkaynascʻi) | երկայնասցուք (erkaynascʻukʻ) | երկայնասջիք (erkaynasǰikʻ) | երկայնասցին (erkaynascʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | երկայնացի՛ր (erkaynacʻír) | — | — | երկայնացարո՛ւք (erkaynacʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | երկայնասջի՛ր (erkaynasǰír) | — | — | երկայնասջի՛ք (erkaynasǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ երկայնանար (mí erkaynanar) | — | — | մի՛ երկայնանայք (mí erkaynanaykʻ) | — |