զարթիմ • (zartʻim)
| infinitive | զարթել, զարթիլ* (zartʻel, zartʻil*) | participle | զարթեցեալ, զարթեալ (zartʻecʻeal, zartʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | զարթեց- (zartʻecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զարթիմ (zartʻim) | զարթիս (zartʻis) | զարթի (zartʻi) | զարթիմք (zartʻimkʻ) | զարթիք (zartʻikʻ) | զարթին (zartʻin) | |
| imperfect | զարթէի (zartʻēi) | զարթէիր (zartʻēir) | զարթէր, զարթիւր (zartʻēr, zartʻiwr) | զարթէաք (zartʻēakʻ) | զարթէիք (zartʻēikʻ) | զարթէին (zartʻēin) | |
| aorist | զարթեցայ (zartʻecʻay) | զարթեցար (zartʻecʻar) | զարթեցաւ (zartʻecʻaw) | զարթեցաք (zartʻecʻakʻ) | զարթեցայք (zartʻecʻaykʻ) | զարթեցան (zartʻecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | զարթիցիմ (zartʻicʻim) | զարթիցիս (zartʻicʻis) | զարթիցի (zartʻicʻi) | զարթիցիմք (zartʻicʻimkʻ) | զարթիցիք (zartʻicʻikʻ) | զարթիցին (zartʻicʻin) | |
| aorist | զարթեցայց (zartʻecʻaycʻ) | զարթեսցիս (zartʻescʻis) | զարթեսցի (zartʻescʻi) | զարթեսցուք (zartʻescʻukʻ) | զարթեսջիք (zartʻesǰikʻ) | զարթեսցին (zartʻescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | զարթեա՛ց (zartʻeácʻ) | — | — | զարթեցարո՛ւք (zartʻecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | զարթեսջի՛ր (zartʻesǰír) | — | — | զարթեսջի՛ք (zartʻesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ զարթիր (mí zartʻir) | — | — | մի՛ զարթիք (mí zartʻikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||