թակարթ • (tʻakartʻ)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | թակարթ (tʻakartʻ) | թակարթք (tʻakartʻkʻ) | |
genitive | թակարթի (tʻakartʻi) | թակարթից (tʻakartʻicʻ) | |
dative | թակարթի (tʻakartʻi) | թակարթից (tʻakartʻicʻ) | |
accusative | թակարթ (tʻakartʻ) | թակարթս (tʻakartʻs) | |
ablative | թակարթէ (tʻakartʻē) | թակարթից (tʻakartʻicʻ) | |
instrumental | թակարթիւ (tʻakartʻiw) | թակարթիւք (tʻakartʻiwkʻ) | |
locative | թակարթի (tʻakartʻi) | թակարթս (tʻakartʻs) | |
post-classical |