թարշամիմ • (tʻaršamim) (aorist indicative թարշամեցայ)
infinitive | թարշամել, թարշամիլ* (tʻaršamel, tʻaršamil*) | participle | թարշամեցեալ, թարշամեալ (tʻaršamecʻeal, tʻaršameal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | թարշամեցուցանեմ (tʻaršamecʻucʻanem) | aorist stem | թարշամեց- (tʻaršamecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | թարշամիմ (tʻaršamim) | թարշամիս (tʻaršamis) | թարշամի (tʻaršami) | թարշամիմք (tʻaršamimkʻ) | թարշամիք (tʻaršamikʻ) | թարշամին (tʻaršamin) | |
imperfect | թարշամէի (tʻaršamēi) | թարշամէիր (tʻaršamēir) | թարշամէր, թարշամիւր (tʻaršamēr, tʻaršamiwr) | թարշամէաք (tʻaršamēakʻ) | թարշամէիք (tʻaršamēikʻ) | թարշամէին (tʻaršamēin) | |
aorist | թարշամեցայ (tʻaršamecʻay) | թարշամեցար (tʻaršamecʻar) | թարշամեցաւ (tʻaršamecʻaw) | թարշամեցաք (tʻaršamecʻakʻ) | թարշամեցայք (tʻaršamecʻaykʻ) | թարշամեցան (tʻaršamecʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | թարշամիցիմ (tʻaršamicʻim) | թարշամիցիս (tʻaršamicʻis) | թարշամիցի (tʻaršamicʻi) | թարշամիցիմք (tʻaršamicʻimkʻ) | թարշամիցիք (tʻaršamicʻikʻ) | թարշամիցին (tʻaršamicʻin) | |
aorist | թարշամեցայց (tʻaršamecʻaycʻ) | թարշամեսցիս (tʻaršamescʻis) | թարշամեսցի (tʻaršamescʻi) | թարշամեսցուք (tʻaršamescʻukʻ) | թարշամեսջիք (tʻaršamesǰikʻ) | թարշամեսցին (tʻaršamescʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | թարշամեա՛ց (tʻaršameácʻ) | — | — | թարշամեցարո՛ւք (tʻaršamecʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | թարշամեսջի՛ր (tʻaršamesǰír) | — | — | թարշամեսջի՛ք (tʻaršamesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ թարշամիր (mí tʻaršamir) | — | — | մի՛ թարշամիք (mí tʻaršamikʻ) | — | |
*post-classical |