ժխտեմ

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ժխտեմ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ժխտեմ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ժխտեմ in singular and plural. Everything you need to know about the word ժխտեմ you have here. The definition of the word ժխտեմ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofժխտեմ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Armenian

Etymology

The origin is unknown.[1][2]

Verb

ժխտեմ • (žxtem)

  1. (transitive) to deny
  2. (transitive) to be unmindful of favours received, to be ungrateful, unthankful
  3. (mediopassive, intransitive) to simulate

Conjugation

active
infinitive ժխտել (žxtel) participle ժխտեցեալ, ժխտեալ (žxtecʻeal, žxteal)
causative — aorist stem ժխտեց- (žxtecʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present ժխտեմ (žxtem) ժխտես (žxtes) ժխտէ (žxtē) ժխտեմք (žxtemkʻ) ժխտէք (žxtēkʻ) ժխտեն (žxten)
imperfect ժխտէի, ժխտեի* (žxtēi, žxtei*) ժխտէիր, ժխտեիր* (žxtēir, žxteir*) ժխտէր (žxtēr) ժխտէաք, ժխտեաք* (žxtēakʻ, žxteakʻ*) ժխտէիք, ժխտեիք* (žxtēikʻ, žxteikʻ*) ժխտէին, ժխտեին* (žxtēin, žxtein*)
aorist ժխտեցի (žxtecʻi) ժխտեցեր (žxtecʻer) ժխտեաց (žxteacʻ) ժխտեցաք (žxtecʻakʻ) ժխտեցէք, ժխտեցիք (žxtecʻēkʻ, žxtecʻikʻ) ժխտեցին (žxtecʻin)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present ժխտիցեմ (žxticʻem) ժխտիցես (žxticʻes) ժխտիցէ (žxticʻē) ժխտիցեմք (žxticʻemkʻ) ժխտիցէք (žxticʻēkʻ) ժխտիցեն (žxticʻen)
aorist ժխտեցից (žxtecʻicʻ) ժխտեսցես (žxtescʻes) ժխտեսցէ (žxtescʻē) ժխտեսցուք (žxtescʻukʻ) ժխտեսջիք (žxtesǰikʻ) ժխտեսցեն (žxtescʻen)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — ժխտեա՛ (žxteá) — — ժխտեցէ՛ք (žxtecʻḗkʻ) —
cohortative — ժխտեսջի՛ր (žxtesǰír) — — ժխտեսջի՛ք (žxtesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ ժխտեր (mí žxter) — — մի՛ ժխտէք (mí žxtēkʻ) —
*rare
mediopassive
infinitive ժխտել, ժխտիլ* (žxtel, žxtil*) participle ժխտեցեալ, ժխտեալ (žxtecʻeal, žxteal)
causative — aorist stem ժխտեց- (žxtecʻ-)
person singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative ես դու նա մեք դուք նոքա
present ժխտիմ (žxtim) ժխտիս (žxtis) ժխտի (žxti) ժխտիմք (žxtimkʻ) ժխտիք (žxtikʻ) ժխտին (žxtin)
imperfect ժխտէի (žxtēi) ժխտէիր (žxtēir) ժխտէր, ժխտիւր (žxtēr, žxtiwr) ժխտէաք (žxtēakʻ) ժխտէիք (žxtēikʻ) ժխտէին (žxtēin)
aorist ժխտեցայ (žxtecʻay) ժխտեցար (žxtecʻar) ժխտեցաւ (žxtecʻaw) ժխտեցաք (žxtecʻakʻ) ժխտեցայք (žxtecʻaykʻ) ժխտեցան (žxtecʻan)
subjunctive ես դու նա մեք դուք նոքա
present ժխտիցիմ (žxticʻim) ժխտիցիս (žxticʻis) ժխտիցի (žxticʻi) ժխտիցիմք (žxticʻimkʻ) ժխտիցիք (žxticʻikʻ) ժխտիցին (žxticʻin)
aorist ժխտեցայց (žxtecʻaycʻ) ժխտեսցիս (žxtescʻis) ժխտեսցի (žxtescʻi) ժխտեսցուք (žxtescʻukʻ) ժխտեսջիք (žxtesǰikʻ) ժխտեսցին (žxtescʻin)
imperatives — (դու) — — (դուք) —
imperative — ժխտեա՛ց (žxteácʻ) — — ժխտեցարո՛ւք (žxtecʻarúkʻ) —
cohortative — ժխտեսջի՛ր (žxtesǰír) — — ժխտեսջի՛ք (žxtesǰíkʻ) —
prohibitive — մի՛ ժխտիր (mí žxtir) — — մի՛ ժխտիք (mí žxtikʻ) —
*post-classical

Derived terms

Descendants

  • → Armenian: ժխտել (žxtel)

References

  1. ^ Ačaṙean, Hračʻeay (1971–1979) “ժխտեմ”, in Hayerēn armatakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), 2nd edition, a reprint of the original 1926–1935 seven-volume edition, Yerevan: University Press
  2. ^ J̌ahukyan, Geworg (2010) “ժխտեմ”, in Vahan Sargsyan, editor, Hayeren stugabanakan baṙaran [Armenian Etymological Dictionary] (in Armenian), Yerevan: Asoghik

Further reading

  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ժխտեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ժխտեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
Wikious
Boobota
Sagapedia