An Iranian borrowing + -ան- (-an-): compare Middle Persian (hwstwk' /xwastūg/, “confessing, believing”), Persian خستو (xostu, “confessing”). Ultimately from Proto-Indo-Iranian *swá and *staw- (“to praise”), from Proto-Indo-European *stew-.[1][2][3]
խոստանամ • (xostanam)
| infinitive | խոստանալ (xostanal) | participle | խոստացեալ (xostacʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | խոստացուցանեմ (xostacʻucʻanem) | aorist stem | խոստաց- (xostacʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խոստանամ (xostanam) | խոստանաս (xostanas) | խոստանայ (xostanay) | խոստանամք (xostanamkʻ) | խոստանայք (xostanaykʻ) | խոստանան (xostanan) | |
| imperfect | խոստանայի (xostanayi) | խոստանայիր (xostanayir) | խոստանայր (xostanayr) | խոստանայաք (xostanayakʻ) | խոստանայիք (xostanayikʻ) | խոստանային (xostanayin) | |
| aorist | խոստացայ (xostacʻay) | խոստացար (xostacʻar) | խոստացաւ (xostacʻaw) | խոստացաք (xostacʻakʻ) | խոստացայք (xostacʻaykʻ) | խոստացան (xostacʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | խոստանայցիմ (xostanaycʻim) | խոստանայցիս (xostanaycʻis) | խոստանայցի (xostanaycʻi) | խոստանայցիմք (xostanaycʻimkʻ) | խոստանայցիք (xostanaycʻikʻ) | խոստանայցին (xostanaycʻin) | |
| aorist | խոստացայց (xostacʻaycʻ) | խոստացցիս (xostacʻcʻis) | խոստացցի (xostacʻcʻi) | խոստացցուք (xostacʻcʻukʻ) | խոստացջիք (xostacʻǰikʻ) | խոստացցին (xostacʻcʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | խոստացի՛ր (xostacʻír) | — | — | խոստացարո՛ւք (xostacʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | խոստացջի՛ր (xostacʻǰír) | — | — | խոստացջի՛ք (xostacʻǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ խոստանար (mí xostanar) | — | — | մի՛ խոստանայք (mí xostanaykʻ) | — | |