From մարթ (martʻ) + -ան- (-an-).
մարթանամ • (martʻanam) (aorist indicative մարթացայ)
infinitive | մարթանալ (martʻanal) | participle | մարթացեալ (martʻacʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | մարթացուցանեմ (martʻacʻucʻanem) | aorist stem | մարթաց- (martʻacʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մարթանամ (martʻanam) | մարթանաս (martʻanas) | մարթանայ (martʻanay) | մարթանամք (martʻanamkʻ) | մարթանայք (martʻanaykʻ) | մարթանան (martʻanan) | |
imperfect | մարթանայի (martʻanayi) | մարթանայիր (martʻanayir) | մարթանայր (martʻanayr) | մարթանայաք (martʻanayakʻ) | մարթանայիք (martʻanayikʻ) | մարթանային (martʻanayin) | |
aorist | մարթացայ (martʻacʻay) | մարթացար (martʻacʻar) | մարթացաւ (martʻacʻaw) | մարթացաք (martʻacʻakʻ) | մարթացայք (martʻacʻaykʻ) | մարթացան (martʻacʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մարթանայցիմ (martʻanaycʻim) | մարթանայցիս (martʻanaycʻis) | մարթանայցի (martʻanaycʻi) | մարթանայցիմք (martʻanaycʻimkʻ) | մարթանայցիք (martʻanaycʻikʻ) | մարթանայցին (martʻanaycʻin) | |
aorist | մարթացայց (martʻacʻaycʻ) | մարթասցիս (martʻascʻis) | մարթասցի (martʻascʻi) | մարթասցուք (martʻascʻukʻ) | մարթասջիք (martʻasǰikʻ) | մարթասցին (martʻascʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մարթացի՛ր (martʻacʻír) | — | — | մարթացարո՛ւք (martʻacʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | մարթասջի՛ր (martʻasǰír) | — | — | մարթասջի՛ք (martʻasǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մարթանար (mí martʻanar) | — | — | մի՛ մարթանայք (mí martʻanaykʻ) | — |