մերձիմ • (merjim) (aorist indicative մերձեցայ)
infinitive | մերձել, մերձիլ* (merjel, merjil*) | participle | մերձեցեալ, մերձեալ (merjecʻeal, merjeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | մերձեցուցանեմ (merjecʻucʻanem) | aorist stem | մերձեց- (merjecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մերձիմ (merjim) | մերձիս (merjis) | մերձի (merji) | մերձիմք (merjimkʻ) | մերձիք (merjikʻ) | մերձին (merjin) | |
imperfect | մերձէի (merjēi) | մերձէիր (merjēir) | մերձէր, մերձիւր (merjēr, merjiwr) | մերձէաք (merjēakʻ) | մերձէիք (merjēikʻ) | մերձէին (merjēin) | |
aorist | մերձեցայ (merjecʻay) | մերձեցար (merjecʻar) | մերձեցաւ (merjecʻaw) | մերձեցաք (merjecʻakʻ) | մերձեցայք (merjecʻaykʻ) | մերձեցան (merjecʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մերձիցիմ (merjicʻim) | մերձիցիս (merjicʻis) | մերձիցի (merjicʻi) | մերձիցիմք (merjicʻimkʻ) | մերձիցիք (merjicʻikʻ) | մերձիցին (merjicʻin) | |
aorist | մերձեցայց (merjecʻaycʻ) | մերձեսցիս (merjescʻis) | մերձեսցի (merjescʻi) | մերձեսցուք (merjescʻukʻ) | մերձեսջիք (merjesǰikʻ) | մերձեսցին (merjescʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մերձեա՛ց (merjeácʻ) | — | — | մերձեցարո՛ւք (merjecʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | մերձեսջի՛ր (merjesǰír) | — | — | մերձեսջի՛ք (merjesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մերձիր (mí merjir) | — | — | մի՛ մերձիք (mí merjikʻ) | — | |
*post-classical |