մոռանիմ • (moṙanim)
infinitive | մոռանել, մոռանիլ* (moṙanel, moṙanil*) | participle | մոռացեալ (moṙacʻeal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | մոռաց- (moṙacʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մոռանիմ (moṙanim) | մոռանիս (moṙanis) | մոռանի (moṙani) | մոռանիմք (moṙanimkʻ) | մոռանիք (moṙanikʻ) | մոռանին (moṙanin) | |
imperfect | մոռանէի (moṙanēi) | մոռանէիր (moṙanēir) | մոռանէր, մոռանիւր (moṙanēr, moṙaniwr) | մոռանէաք (moṙanēakʻ) | մոռանէիք (moṙanēikʻ) | մոռանէին (moṙanēin) | |
aorist | մոռացայ (moṙacʻay) | մոռացար (moṙacʻar) | մոռացաւ (moṙacʻaw) | մոռացաք (moṙacʻakʻ) | մոռացայք (moṙacʻaykʻ) | մոռացան (moṙacʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | մոռանիցիմ (moṙanicʻim) | մոռանիցիս (moṙanicʻis) | մոռանիցի (moṙanicʻi) | մոռանիցիմք (moṙanicʻimkʻ) | մոռանիցիք (moṙanicʻikʻ) | մոռանիցին (moṙanicʻin) | |
aorist | մոռացայց (moṙacʻaycʻ) | մոռասցիս (moṙascʻis) | մոռասցի (moṙascʻi) | մոռասցուք (moṙascʻukʻ) | մոռասջիք (moṙasǰikʻ) | մոռասցին (moṙascʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | մոռացի՛ր (moṙacʻír) | — | — | մոռացարո՛ւք (moṙacʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | մոռասջի՛ր (moṙasǰír) | — | — | մոռասջի՛ք (moṙasǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ մոռանիր (mí moṙanir) | — | — | մի՛ մոռանիք (mí moṙanikʻ) | — | |
*post-classical |