յատակեմ

Hello, you have come here looking for the meaning of the word յատակեմ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word յատակեմ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say յատակեմ in singular and plural. Everything you need to know about the word յատակեմ you have here. The definition of the word յատակեմ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofյատակեմ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.

Old Armenian

Etymology

From յատակ (yatak).

Verb

յատակեմ (yatakem)

  1. (transitive) to raze to the ground, to cast down, to dismantle, to cast to the earth, to overthrow, to destroy, to demolish utterly
  2. (transitive, figuratively) to exterminate, to annihilate, to kill, to cause to perish
  3. (transitive) to pave, to flag, to cover with pavement

Conjugation

active
infinitive յատակել (yatakel) participle յատակեցեալ, յատակեալ (yatakecʻeal, yatakeal)
causative aorist stem յատակեց- (yatakecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present յատակեմ (yatakem) յատակես (yatakes) յատակէ (yatakē) յատակեմք (yatakemkʻ) յատակէք (yatakēkʻ) յատակեն (yataken)
imperfect յատակէի, յատակեի* (yatakēi, yatakei*) յատակէիր, յատակեիր* (yatakēir, yatakeir*) յատակէր (yatakēr) յատակէաք, յատակեաք* (yatakēakʻ, yatakeakʻ*) յատակէիք, յատակեիք* (yatakēikʻ, yatakeikʻ*) յատակէին, յատակեին* (yatakēin, yatakein*)
aorist յատակեցի (yatakecʻi) յատակեցեր (yatakecʻer) յատակեաց (yatakeacʻ) յատակեցաք (yatakecʻakʻ) յատակեցէք, յատակեցիք (yatakecʻēkʻ, yatakecʻikʻ) յատակեցին (yatakecʻin)
subjunctive
present յատակիցեմ (yatakicʻem) յատակիցես (yatakicʻes) յատակիցէ (yatakicʻē) յատակիցեմք (yatakicʻemkʻ) յատակիցէք (yatakicʻēkʻ) յատակիցեն (yatakicʻen)
aorist յատակեցից (yatakecʻicʻ) յատակեսցես (yatakescʻes) յատակեսցէ (yatakescʻē) յատակեսցուք (yatakescʻukʻ) յատակեսջիք (yatakesǰikʻ) յատակեսցեն (yatakescʻen)
imperatives
imperative յատակեա՛ (yatakeá) յատակեցէ՛ք (yatakecʻḗkʻ)
cohortative յատակեսջի՛ր (yatakesǰír) յատակեսջի՛ք (yatakesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ յատակեր (mí yataker) մի՛ յատակէք (mí yatakēkʻ)
  • rare
mediopassive
infinitive յատակել, յատակիլ* (yatakel, yatakil*) participle յատակեցեալ, յատակեալ (yatakecʻeal, yatakeal)
causative aorist stem յատակեց- (yatakecʻ-)
singular plural
1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative
present յատակիմ (yatakim) յատակիս (yatakis) յատակի (yataki) յատակիմք (yatakimkʻ) յատակիք (yatakikʻ) յատակին (yatakin)
imperfect յատակէի (yatakēi) յատակէիր (yatakēir) յատակէր, յատակիւր (yatakēr, yatakiwr) յատակէաք (yatakēakʻ) յատակէիք (yatakēikʻ) յատակէին (yatakēin)
aorist յատակեցայ (yatakecʻay) յատակեցար (yatakecʻar) յատակեցաւ (yatakecʻaw) յատակեցաք (yatakecʻakʻ) յատակեցայք (yatakecʻaykʻ) յատակեցան (yatakecʻan)
subjunctive
present յատակիցիմ (yatakicʻim) յատակիցիս (yatakicʻis) յատակիցի (yatakicʻi) յատակիցիմք (yatakicʻimkʻ) յատակիցիք (yatakicʻikʻ) յատակիցին (yatakicʻin)
aorist յատակեցայց (yatakecʻaycʻ) յատակեսցիս (yatakescʻis) յատակեսցի (yatakescʻi) յատակեսցուք (yatakescʻukʻ) յատակեսջիք (yatakesǰikʻ) յատակեսցին (yatakescʻin)
imperatives
imperative յատակեա՛ց (yatakeácʻ) յատակեցարո՛ւք (yatakecʻarúkʻ)
cohortative յատակեսջի՛ր (yatakesǰír) յատակեսջի՛ք (yatakesǰíkʻ)
prohibitive մի՛ յատակիր (mí yatakir) մի՛ յատակիք (mí yatakikʻ)
  • post-classical

Descendants

  • Armenian: հատակել (hatakel)

References

  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “յատակեմ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “յատակեմ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy