յորդիմ • (yordim)
| infinitive | յորդել, յորդիլ* (yordel, yordil*) | participle | յորդեցեալ, յորդեալ (yordecʻeal, yordeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | յորդեց- (yordecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | յորդիմ (yordim) | յորդիս (yordis) | յորդի (yordi) | յորդիմք (yordimkʻ) | յորդիք (yordikʻ) | յորդին (yordin) | |
| imperfect | յորդէի (yordēi) | յորդէիր (yordēir) | յորդէր, յորդիւր (yordēr, yordiwr) | յորդէաք (yordēakʻ) | յորդէիք (yordēikʻ) | յորդէին (yordēin) | |
| aorist | յորդեցայ (yordecʻay) | յորդեցար (yordecʻar) | յորդեցաւ (yordecʻaw) | յորդեցաք (yordecʻakʻ) | յորդեցայք (yordecʻaykʻ) | յորդեցան (yordecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | յորդիցիմ (yordicʻim) | յորդիցիս (yordicʻis) | յորդիցի (yordicʻi) | յորդիցիմք (yordicʻimkʻ) | յորդիցիք (yordicʻikʻ) | յորդիցին (yordicʻin) | |
| aorist | յորդեցայց (yordecʻaycʻ) | յորդեսցիս (yordescʻis) | յորդեսցի (yordescʻi) | յորդեսցուք (yordescʻukʻ) | յորդեսջիք (yordesǰikʻ) | յորդեսցին (yordescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | յորդեա՛ց (yordeácʻ) | — | — | յորդեցարո՛ւք (yordecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | յորդեսջի՛ր (yordesǰír) | — | — | յորդեսջի՛ք (yordesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ յորդիր (mí yordir) | — | — | մի՛ յորդիք (mí yordikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||