շիկնիմ • (šiknim) (aorist indicative շիկնեցայ)
| infinitive | շիկնել, շիկնիլ* (šiknel, šiknil*) | participle | շիկնեցեալ, շիկնեալ (šiknecʻeal, šikneal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | շիկնեց- (šiknecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | շիկնիմ (šiknim) | շիկնիս (šiknis) | շիկնի (šikni) | շիկնիմք (šiknimkʻ) | շիկնիք (šiknikʻ) | շիկնին (šiknin) | |
| imperfect | շիկնէի (šiknēi) | շիկնէիր (šiknēir) | շիկնէր, շիկնիւր (šiknēr, šikniwr) | շիկնէաք (šiknēakʻ) | շիկնէիք (šiknēikʻ) | շիկնէին (šiknēin) | |
| aorist | շիկնեցայ (šiknecʻay) | շիկնեցար (šiknecʻar) | շիկնեցաւ (šiknecʻaw) | շիկնեցաք (šiknecʻakʻ) | շիկնեցայք (šiknecʻaykʻ) | շիկնեցան (šiknecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | շիկնիցիմ (šiknicʻim) | շիկնիցիս (šiknicʻis) | շիկնիցի (šiknicʻi) | շիկնիցիմք (šiknicʻimkʻ) | շիկնիցիք (šiknicʻikʻ) | շիկնիցին (šiknicʻin) | |
| aorist | շիկնեցայց (šiknecʻaycʻ) | շիկնեսցիս (šiknescʻis) | շիկնեսցի (šiknescʻi) | շիկնեսցուք (šiknescʻukʻ) | շիկնեսջիք (šiknesǰikʻ) | շիկնեսցին (šiknescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | շիկնեա՛ց (šikneácʻ) | — | — | շիկնեցարո՛ւք (šiknecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | շիկնեսջի՛ր (šiknesǰír) | — | — | շիկնեսջի՛ք (šiknesǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ շիկնիր (mí šiknir) | — | — | մի՛ շիկնիք (mí šiknikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||