ոստանիկ

Hello, you have come here looking for the meaning of the word ոստանիկ. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word ոստանիկ, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say ոստանիկ in singular and plural. Everything you need to know about the word ոստանիկ you have here. The definition of the word ոստանիկ will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofոստանիկ, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: Ոստանիկ

Armenian

Etymology

Learned borrowing from Old Armenian ոստանիկ (ostanik).

Pronunciation

Noun

ոստանիկ (ostanik)

  1. (historical) a free inhabitant of a ոստան (ostan)
  2. courtier
  3. (as an adjective) noble

Declension

i-type, animate (Eastern Armenian)
singular plural
nominative ոստանիկ (ostanik) ոստանիկներ (ostanikner)
dative ոստանիկի (ostaniki) ոստանիկների (ostanikneri)
ablative ոստանիկից (ostanikicʻ) ոստանիկներից (ostaniknericʻ)
instrumental ոստանիկով (ostanikov) ոստանիկներով (ostaniknerov)
locative
definite forms
nominative ոստանիկը/ոստանիկն (ostanikə/ostanikn) ոստանիկները/ոստանիկներն (ostaniknerə/ostaniknern)
dative ոստանիկին (ostanikin) ոստանիկներին (ostaniknerin)
1st person possessive forms (my)
nominative ոստանիկս (ostaniks) ոստանիկներս (ostanikners)
dative ոստանիկիս (ostanikis) ոստանիկներիս (ostanikneris)
ablative ոստանիկիցս (ostanikicʻs) ոստանիկներիցս (ostaniknericʻs)
instrumental ոստանիկովս (ostanikovs) ոստանիկներովս (ostaniknerovs)
locative
2nd person possessive forms (your)
nominative ոստանիկդ (ostanikd) ոստանիկներդ (ostaniknerd)
dative ոստանիկիդ (ostanikid) ոստանիկներիդ (ostaniknerid)
ablative ոստանիկիցդ (ostanikicʻd) ոստանիկներիցդ (ostaniknericʻd)
instrumental ոստանիկովդ (ostanikovd) ոստանիկներովդ (ostaniknerovd)
locative

Old Armenian

Etymology

ոստան (ostan) +‎ -իկ (-ik)

Noun

ոստանիկ (ostanik)

  1. a free inhabitant of a ոստան (ostan)

Declension

Adjective

ոստանիկ (ostanik)

  1. of the royal family, noble
  2. of the royal court

Declension

Descendants

  • Armenian: ոստանիկ (ostanik)

Further reading

  • Adoncʻ, Nikoġayos (2006) Erker. hat. A., Patmagitakan usumnasirutʻyunner [Works. Volume I, Historical Studies]‎ (in Armenian), Yerevan: University Press, pages 105–112
  • Awetikʻean, G., Siwrmēlean, X., Awgerean, M. (1836–1837) “ոստանիկ”, in Nor baṙgirkʻ haykazean lezui [New Dictionary of the Armenian Language] (in Old Armenian), Venice: S. Lazarus Armenian Academy
  • Hambarjumyan V. H. et al., editors (1982), “ոստանիկներ”, in Haykakan sovetakan hanragitaran [Soviet Armenian Encyclopedia] (in Armenian), volume 8, Yerevan: Haykakan sovetakan hanragitarani glxavor xmbagrutʻyun, page 640ab
  • Ġazarean, Ṙubēn (2000) “ոստանիկ”, in G. B. Tʻosunean, editor, Grabari baṙaran [Dictionary of Old Armenian] (in Armenian), Yerevan: University Press
  • Petrosean, Matatʻeay (1879) “ոստանիկ”, in Nor Baṙagirkʻ Hay-Angliarēn [New Dictionary Armenian–English], Venice: S. Lazarus Armenian Academy