From Proto-Indo-European *ḱul- + -ան- (-an-). Cognate with Albanian sulem (“to attack”) and perhaps Russian слать (slatʹ, “to send”).
սլանամ • (slanam) (aorist indicative սլացայ)
| infinitive | սլանալ (slanal) | participle | սլացեալ (slacʻeal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | սլացուցանեմ (slacʻucʻanem) | aorist stem | սլաց- (slacʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | սլանամ (slanam) | սլանաս (slanas) | սլանայ (slanay) | սլանամք (slanamkʻ) | սլանայք (slanaykʻ) | սլանան (slanan) | |
| imperfect | սլանայի (slanayi) | սլանայիր (slanayir) | սլանայր (slanayr) | սլանայաք (slanayakʻ) | սլանայիք (slanayikʻ) | սլանային (slanayin) | |
| aorist | սլացայ (slacʻay) | սլացար (slacʻar) | սլացաւ (slacʻaw) | սլացաք (slacʻakʻ) | սլացայք (slacʻaykʻ) | սլացան (slacʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | սլանայցիմ (slanaycʻim) | սլանայցիս (slanaycʻis) | սլանայցի (slanaycʻi) | սլանայցիմք (slanaycʻimkʻ) | սլանայցիք (slanaycʻikʻ) | սլանայցին (slanaycʻin) | |
| aorist | սլացայց (slacʻaycʻ) | սլասցիս (slascʻis) | սլասցի (slascʻi) | սլասցուք (slascʻukʻ) | սլասջիք (slasǰikʻ) | սլասցին (slascʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | սլացի՛ր (slacʻír) | — | — | սլացարո՛ւք (slacʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | սլասջի՛ր (slasǰír) | — | — | սլասջի՛ք (slasǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ սլանար (mí slanar) | — | — | մի՛ սլանայք (mí slanaykʻ) | — | |