From տարա- (tara-) + կոյս (koys).[1]
տարակոյս • (tarakoys)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | տարակոյս (tarakoys) | տարակոյսք (tarakoyskʻ) | |
genitive | տարակուսի (tarakusi) | տարակուսից (tarakusicʻ) | |
dative | տարակուսի (tarakusi) | տարակուսից (tarakusicʻ) | |
accusative | տարակոյս (tarakoys) | տարակոյսս (tarakoyss) | |
ablative | տարակուսէ (tarakusē) | տարակուսից (tarakusicʻ) | |
instrumental | տարակուսիւ (tarakusiw) | տարակուսիւք (tarakusiwkʻ) | |
locative | տարակուսի (tarakusi) | տարակոյսս (tarakoyss) |
տարակոյս • (tarakoys)
singular | plural | ||
---|---|---|---|
nominative | տարակոյս (tarakoys) | տարակոյսք (tarakoyskʻ) | |
genitive | տարակուսի (tarakusi) | տարակուսից (tarakusicʻ) | |
dative | տարակուսի (tarakusi) | տարակուսից (tarakusicʻ) | |
accusative | տարակոյս (tarakoys) | տարակոյսս (tarakoyss) | |
ablative | տարակուսէ (tarakusē) | տարակուսից (tarakusicʻ) | |
instrumental | տարակուսիւ (tarakusiw) | տարակուսիւք (tarakusiwkʻ) | |
locative | տարակուսի (tarakusi) | տարակոյսս (tarakoyss) |