փրփրիմ • (pʻrpʻrim)
| infinitive | փրփրել, փրփրիլ* (pʻrpʻrel, pʻrpʻril*) | participle | փրփրեցեալ, փրփրեալ (pʻrpʻrecʻeal, pʻrpʻreal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | փրփրեց- (pʻrpʻrecʻ-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | փրփրիմ (pʻrpʻrim) | փրփրիս (pʻrpʻris) | փրփրի (pʻrpʻri) | փրփրիմք (pʻrpʻrimkʻ) | փրփրիք (pʻrpʻrikʻ) | փրփրին (pʻrpʻrin) | |
| imperfect | փրփրէի (pʻrpʻrēi) | փրփրէիր (pʻrpʻrēir) | փրփրէր, փրփրիւր (pʻrpʻrēr, pʻrpʻriwr) | փրփրէաք (pʻrpʻrēakʻ) | փրփրէիք (pʻrpʻrēikʻ) | փրփրէին (pʻrpʻrēin) | |
| aorist | փրփրեցայ (pʻrpʻrecʻay) | փրփրեցար (pʻrpʻrecʻar) | փրփրեցաւ (pʻrpʻrecʻaw) | փրփրեցաք (pʻrpʻrecʻakʻ) | փրփրեցայք (pʻrpʻrecʻaykʻ) | փրփրեցան (pʻrpʻrecʻan) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | փրփրիցիմ (pʻrpʻricʻim) | փրփրիցիս (pʻrpʻricʻis) | փրփրիցի (pʻrpʻricʻi) | փրփրիցիմք (pʻrpʻricʻimkʻ) | փրփրիցիք (pʻrpʻricʻikʻ) | փրփրիցին (pʻrpʻricʻin) | |
| aorist | փրփրեցայց (pʻrpʻrecʻaycʻ) | փրփրեսցիս (pʻrpʻrescʻis) | փրփրեսցի (pʻrpʻrescʻi) | փրփրեսցուք (pʻrpʻrescʻukʻ) | փրփրեսջիք (pʻrpʻresǰikʻ) | փրփրեսցին (pʻrpʻrescʻin) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | փրփրեա՛ց (pʻrpʻreácʻ) | — | — | փրփրեցարո՛ւք (pʻrpʻrecʻarúkʻ) | — | |
| cohortative | — | փրփրեսջի՛ր (pʻrpʻresǰír) | — | — | փրփրեսջի՛ք (pʻrpʻresǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ փրփրիր (mí pʻrpʻrir) | — | — | մի՛ փրփրիք (mí pʻrpʻrikʻ) | — | |
| *post-classical | |||||||