քարտաւատեմ • (kʻartawatem)
infinitive | քարտաւատել (kʻartawatel) | participle | քարտաւատեցեալ, քարտաւատեալ (kʻartawatecʻeal, kʻartawateal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | քարտաւատեց- (kʻartawatecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | քարտաւատեմ (kʻartawatem) | քարտաւատես (kʻartawates) | քարտաւատէ (kʻartawatē) | քարտաւատեմք (kʻartawatemkʻ) | քարտաւատէք (kʻartawatēkʻ) | քարտաւատեն (kʻartawaten) | |
imperfect | քարտաւատէի, քարտաւատեի* (kʻartawatēi, kʻartawatei*) | քարտաւատէիր, քարտաւատեիր* (kʻartawatēir, kʻartawateir*) | քարտաւատէր (kʻartawatēr) | քարտաւատէաք, քարտաւատեաք* (kʻartawatēakʻ, kʻartawateakʻ*) | քարտաւատէիք, քարտաւատեիք* (kʻartawatēikʻ, kʻartawateikʻ*) | քարտաւատէին, քարտաւատեին* (kʻartawatēin, kʻartawatein*) | |
aorist | քարտաւատեցի (kʻartawatecʻi) | քարտաւատեցեր (kʻartawatecʻer) | քարտաւատեաց (kʻartawateacʻ) | քարտաւատեցաք (kʻartawatecʻakʻ) | քարտաւատեցէք, քարտաւատեցիք (kʻartawatecʻēkʻ, kʻartawatecʻikʻ) | քարտաւատեցին (kʻartawatecʻin) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | քարտաւատիցեմ (kʻartawaticʻem) | քարտաւատիցես (kʻartawaticʻes) | քարտաւատիցէ (kʻartawaticʻē) | քարտաւատիցեմք (kʻartawaticʻemkʻ) | քարտաւատիցէք (kʻartawaticʻēkʻ) | քարտաւատիցեն (kʻartawaticʻen) | |
aorist | քարտաւատեցից (kʻartawatecʻicʻ) | քարտաւատեսցես (kʻartawatescʻes) | քարտաւատեսցէ (kʻartawatescʻē) | քարտաւատեսցուք (kʻartawatescʻukʻ) | քարտաւատեսջիք (kʻartawatesǰikʻ) | քարտաւատեսցեն (kʻartawatescʻen) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | քարտաւատեա՛ (kʻartawateá) | — | — | քարտաւատեցէ՛ք (kʻartawatecʻḗkʻ) | — | |
cohortative | — | քարտաւատեսջի՛ր (kʻartawatesǰír) | — | — | քարտաւատեսջի՛ք (kʻartawatesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ քարտաւատեր (mí kʻartawater) | — | — | մի՛ քարտաւատէք (mí kʻartawatēkʻ) | — | |
*rare |