քերծում • (kʻercum) (aorist indicative քերծի)
| infinitive | քերծուլ (kʻercul) | participle | քերծեալ (kʻerceal) | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| causative | — | aorist stem | քերծ- (kʻerc-) | ||||
| person | singular | plural | |||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
| indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քերծում (kʻercum) | քերծուս (kʻercus) | քերծու (kʻercu) | քերծումք (kʻercumkʻ) | քերծուք (kʻercukʻ) | քերծուն (kʻercun) | |
| imperfect | քերծուի (kʻercui) | քերծուիր (kʻercuir) | քերծոյր (kʻercoyr) | քերծուաք (kʻercuakʻ) | քերծուիք (kʻercuikʻ) | քերծուին (kʻercuin) | |
| aorist | քերծի (kʻerci) | քերծեր (kʻercer) | եքերծ (ekʻerc) | քերծաք (kʻercakʻ) | քերծէք, քերծիք (kʻercēkʻ, kʻercikʻ) | քերծին (kʻercin) | |
| subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
| present | քերծուցում (kʻercucʻum) | քերծուցուս (kʻercucʻus) | քերծուցու (kʻercucʻu) | քերծուցումք (kʻercucʻumkʻ) | քերծուցուք (kʻercucʻukʻ) | քերծուցուն (kʻercucʻun) | |
| aorist | քերծից (kʻercicʻ) | քերծցես (kʻerccʻes) | քերծցէ (kʻerccʻē) | քերծցուք (kʻerccʻukʻ) | քերծջիք (kʻercǰikʻ) | քերծցեն (kʻerccʻen) | |
| imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
| imperative | — | քե՛րծ (kʻérc) | — | — | քերծէ՛ք (kʻercḗkʻ) | — | |
| cohortative | — | քերծջի՛ր (kʻercǰír) | — | — | քերծջի՛ք (kʻercǰíkʻ) | — | |
| prohibitive | — | մի՛ քերծուր (mí kʻercur) | — | — | մի՛ քերծուք (mí kʻercukʻ) | — | |