քրտնիմ • (kʻrtnim) (aorist indicative քրտնեցայ)
infinitive | քրտնել, քրտնիլ* (kʻrtnel, kʻrtnil*) | participle | քրտնեցեալ, քրտնեալ (kʻrtnecʻeal, kʻrtneal) | ||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
causative | — | aorist stem | քրտնեց- (kʻrtnecʻ-) | ||||
person | singular | plural | |||||
1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | ||
indicative | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | քրտնիմ (kʻrtnim) | քրտնիս (kʻrtnis) | քրտնի (kʻrtni) | քրտնիմք (kʻrtnimkʻ) | քրտնիք (kʻrtnikʻ) | քրտնին (kʻrtnin) | |
imperfect | քրտնէի (kʻrtnēi) | քրտնէիր (kʻrtnēir) | քրտնէր, քրտնիւր (kʻrtnēr, kʻrtniwr) | քրտնէաք (kʻrtnēakʻ) | քրտնէիք (kʻrtnēikʻ) | քրտնէին (kʻrtnēin) | |
aorist | քրտնեցայ (kʻrtnecʻay) | քրտնեցար (kʻrtnecʻar) | քրտնեցաւ (kʻrtnecʻaw) | քրտնեցաք (kʻrtnecʻakʻ) | քրտնեցայք (kʻrtnecʻaykʻ) | քրտնեցան (kʻrtnecʻan) | |
subjunctive | ես | դու | նա | մեք | դուք | նոքա | |
present | քրտնիցիմ (kʻrtnicʻim) | քրտնիցիս (kʻrtnicʻis) | քրտնիցի (kʻrtnicʻi) | քրտնիցիմք (kʻrtnicʻimkʻ) | քրտնիցիք (kʻrtnicʻikʻ) | քրտնիցին (kʻrtnicʻin) | |
aorist | քրտնեցայց (kʻrtnecʻaycʻ) | քրտնեսցիս (kʻrtnescʻis) | քրտնեսցի (kʻrtnescʻi) | քրտնեսցուք (kʻrtnescʻukʻ) | քրտնեսջիք (kʻrtnesǰikʻ) | քրտնեսցին (kʻrtnescʻin) | |
imperatives | — | (դու) | — | — | (դուք) | — | |
imperative | — | քրտնեա՛ց (kʻrtneácʻ) | — | — | քրտնեցարո՛ւք (kʻrtnecʻarúkʻ) | — | |
cohortative | — | քրտնեսջի՛ր (kʻrtnesǰír) | — | — | քրտնեսջի՛ք (kʻrtnesǰíkʻ) | — | |
prohibitive | — | մի՛ քրտնիր (mí kʻrtnir) | — | — | մի՛ քրտնիք (mí kʻrtnikʻ) | — | |
*post-classical |