آرام گرفتن • (ârâm gereftan) (present stem آرام گیر (ârâm gir))
| infinitive | آرام گرفتن (ârâm gereftán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | آرام گیر (ârâm gir) | ||||||
| past | آرام گرفت (ârâm gereft) | |||||||
| participle | present | آرام گیرنده (ârâm girandé) | ||||||
| past | آرام گرفته (ârâm gerefté) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | آرام گیرم (ârâm gíram) |
آرام گیری (ârâm gíri) |
آرام گیرد (ârâm gírad) |
آرام گیریم (ârâm gírim) |
آرام گیرید (ârâm gírid) |
آرام گیرند (ârâm gírand) | |
| present (imperfect) | آرام می‌گیرم (ârâm mí-giram) |
آرام می‌گیری (ârâm mí-giri) |
آرام می‌گیرد (ârâm mí-girad) |
آرام می‌گیریم (ârâm mí-girim) |
آرام می‌گیرید (ârâm mí-girid) |
آرام می‌گیرند (ârâm mí-girand) | ||
| present progressive | دارم آرام می‌گیرم (dấram ârâm mí-giram) |
داری آرام می‌گیری (dấri ârâm mí-giri) |
دارد آرام می‌گیرد (dấrad ârâm mí-girad) |
داریم آرام می‌گیریم (dấrim ârâm mí-girim) |
دارید آرام می‌گیرید (dấrid ârâm mí-girid) |
دارند آرام می‌گیرند (dấrand ârâm mí-girand) | ||
| present perfect | آرام گرفته‌ام (ârâm gerefté-am) |
آرام گرفته‌ای (ârâm gerefté-i) |
آرام گرفته است (ârâm gerefté ast) |
آرام گرفته‌ایم (ârâm gerefté-im) |
آرام گرفته‌اید (ârâm gerefté-id) |
آرام گرفته‌اند (ârâm gerefté-and) | ||
| past | آرام گرفتم (ârâm geréftam) |
آرام گرفتی (ârâm geréfti) |
آرام گرفت (ârâm gereft) |
آرام گرفتیم (ârâm geréftim) |
آرام گرفتید (ârâm geréftid) |
آرام گرفتند (ârâm geréftand) | ||
| past (imperfect) | آرام می‌گرفتم (ârâm mí-gereftam) |
آرام می‌گرفتی (ârâm mí-gerefti) |
آرام می‌گرفت (ârâm mí-gereft) |
آرام می‌گرفتیم (ârâm mí-gereftim) |
آرام می‌گرفتید (ârâm mí-gereftid) |
آرام می‌گرفتند (ârâm mí-gereftand) | ||
| past progressive | داشتم آرام می‌گرفتم (dấštam ârâm mí-gereftam) |
داشتی آرام می‌گرفتی (dấšti ârâm mí-gerefti) |
داشت آرام می‌گرفت (dâšt ârâm mí-gereft) |
داشتیم آرام می‌گرفتیم (dấštim ârâm mí-gereftim) |
داشتید آرام می‌گرفتید (dấštid ârâm mí-gereftid) |
داشتند آرام می‌گرفتند (dấštand ârâm mí-gereftand) | ||
| pluperfect | آرام گرفته بودم (ârâm gerefté búdam) |
آرام گرفته بودی (ârâm gerefté búdi) |
آرام گرفته بود (ârâm gerefté bud) |
آرام گرفته بودیم (ârâm gerefté búdim) |
آرام گرفته بودید (ârâm gerefté búdid) |
آرام گرفته بودند (ârâm gerefté búdand) | ||
| future | آرام خواهم گرفت (ârâm xâhám gereft) |
آرام خواهی گرفت (ârâm xâhí gereft) |
آرام خواهد گرفت (ârâm xâhád gereft) |
آرام خواهیم گرفت (ârâm xâhím gereft) |
آرام خواهید گرفت (ârâm xâhíd gereft) |
آرام خواهند گرفت (ârâm xâhánd gereft) | ||
| subjunctive | present | آرام بگیرم (ârâm bégiram) |
آرام بگیری (ârâm bégiri) |
آرام بگیرد (ârâm bégirad) |
آرام بگیریم (ârâm bégirim) |
آرام بگیرید (ârâm bégirid) |
آرام بگیرند (ârâm bégirand) | |
| past | آرام گرفته باشم (ârâm gerefté bấšam) |
آرام گرفته باشی (ârâm gerefté bấši) |
آرام گرفته باشد (ârâm gerefté bấšad) |
آرام گرفته باشیم (ârâm gerefté bấšim) |
آرام گرفته باشید (ârâm gerefté bấšid) |
آرام گرفته باشند (ârâm gerefté bấšand) | ||
| imperative | آرام بگیر (ârâm bégir) |
آرام بگیرید (ârâm bégirid) |
||||||
| infinitive | آروم گرفتن (ârum gereftán) | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| stem | present | آروم گیر (ârum gir) | ||||||
| past | آروم گرفت (ârum gereft) | |||||||
| participle | present | آروم گیرنده (ârum girandé) | ||||||
| past | آروم گرفته (ârum gerefté) | |||||||
| singular | plural | |||||||
| 1st person | 2nd person | 3rd person | 1st person | 2nd person | 3rd person | |||
| indicative | aorist | آروم گیرم (ârum gíram) |
آروم گیری (ârum gíri) |
آروم گیره (ârum gíre) |
آروم گیریم (ârum gírim) |
آروم گیرین (ârum gírin) |
آروم گیرن (ârum gíran) | |
| present (imperfect) | آروم می‌گیرم (ârum mí-giram) |
آروم می‌گیری (ârum mí-giri) |
آروم می‌گیره (ârum mí-gire) |
آروم می‌گیریم (ârum mí-girim) |
آروم می‌گیرین (ârum mí-girin) |
آروم می‌گیرن (ârum mí-giran) | ||
| present progressive | دارم آروم می‌گیرم (dấram ârum mí-giram) |
داری آروم می‌گیری (dấri ârum mí-giri) |
داره آروم می‌گیره (dấre ârum mí-gire) |
داریم آروم می‌گیریم (dấrim ârum mí-girim) |
دارین آروم می‌گیرین (dấrin ârum mí-girin) |
دارن آروم می‌گیرن (dấran ârum mí-giran) | ||
| present perfect | آروم گرفته‌ام (ârum gereftám) |
آروم گرفته‌ای (ârum gereftí) |
آروم گرفته (ârum gerefté) |
آروم گرفته‌ایم (ârum gereftím) |
آروم گرفته‌این (ârum gereftín) |
آروم گرفته‌ان (ârum gereftán) | ||
| past | آروم گرفتم (ârum geréftam) |
آروم گرفتی (ârum geréfti) |
آروم گرفت (ârum geréft) |
آروم گرفتیم (ârum geréftim) |
آروم گرفتین (ârum geréftin) |
آروم گرفتن (ârum geréftan) | ||
| past (imperfect) | آروم می‌گرفتم (ârum mí-greftam) |
آروم می‌گرفتی (ârum mí-grefti) |
آروم می‌گرفت (ârum mí-greft) |
آروم می‌گرفتیم (ârum mí-greftim) |
آروم می‌گرفتین (ârum mí-greftin) |
آروم می‌گرفتن (ârum mí-greftan) | ||
| past progressive | داشتم آروم می‌گرفتم (dấštam ârum mí-greftam) |
داشتی آروم می‌گرفتی (dấšti ârum mí-grefti) |
داشت آروم می‌گرفت (dấšt ârum mí-greft) |
داشتیم آروم می‌گرفتیم (dấštim ârum mí-greftim) |
داشتین آروم می‌گرفتین (dấštin ârum mí-greftin) |
داشتن آروم می‌گرفتن (dấštan ârum mí-greftan) | ||
| pluperfect | آروم گرفته بودم (ârum gerefté búdam) |
آروم گرفته بودی (ârum gerefté búdi) |
آروم گرفته بود (ârum gerefté bud) |
آروم گرفته بودیم (ârum gerefté búdim) |
آروم گرفته بودین (ârum gerefté búdin) |
آروم گرفته بودن (ârum gerefté búdan) | ||
| subjunctive | present | آروم بگیرم (ârum bégiram) |
آروم بگیری (ârum bégiri) |
آروم بگیره (ârum bégire) |
آروم بگیریم (ârum bégirim) |
آروم بگیرین (ârum bégirin) |
آروم بگیرن (ârum bégiran) | |
| past | آروم گرفته باشم (ârum gerefté bấšam) |
آروم گرفته باشی (ârum gerefté bấši) |
آروم گرفته باشه (ârum gerefté bấše) |
آروم گرفته باشیم (ârum gerefté bấšim) |
آروم گرفته باشین (ârum gerefté bấšin) |
آروم گرفته باشن (ârum gerefté bấšan) | ||
| imperative | آروم بگیر (ârum bégir) |
آروم بگیرین (ârum bégirin) |
||||||