Root |
---|
ه و ن (h w n) |
18 terms |
Derived from the active participle of the verb أَهَانَ (ʔahāna, “to insult”).
مُهِين • (muhīn) (feminine مُهِينَة (muhīna), masculine plural مُهِينُونَ (muhīnūna), feminine plural مُهِينَات (muhīnāt))
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مُهِين muhīn |
الْمُهِين al-muhīn |
مُهِينَة muhīna |
الْمُهِينَة al-muhīna |
Nominative | مُهِينٌ muhīnun |
الْمُهِينُ al-muhīnu |
مُهِينَةٌ muhīnatun |
الْمُهِينَةُ al-muhīnatu |
Accusative | مُهِينًا muhīnan |
الْمُهِينَ al-muhīna |
مُهِينَةً muhīnatan |
الْمُهِينَةَ al-muhīnata |
Genitive | مُهِينٍ muhīnin |
الْمُهِينِ al-muhīni |
مُهِينَةٍ muhīnatin |
الْمُهِينَةِ al-muhīnati |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مُهِينَيْن muhīnayn |
الْمُهِينَيْن al-muhīnayn |
مُهِينَتَيْن muhīnatayn |
الْمُهِينَتَيْن al-muhīnatayn |
Nominative | مُهِينَانِ muhīnāni |
الْمُهِينَانِ al-muhīnāni |
مُهِينَتَانِ muhīnatāni |
الْمُهِينَتَانِ al-muhīnatāni |
Accusative | مُهِينَيْنِ muhīnayni |
الْمُهِينَيْنِ al-muhīnayni |
مُهِينَتَيْنِ muhīnatayni |
الْمُهِينَتَيْنِ al-muhīnatayni |
Genitive | مُهِينَيْنِ muhīnayni |
الْمُهِينَيْنِ al-muhīnayni |
مُهِينَتَيْنِ muhīnatayni |
الْمُهِينَتَيْنِ al-muhīnatayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
sound masculine plural | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مُهِينِين muhīnīn |
الْمُهِينِين al-muhīnīn |
مُهِينَات muhīnāt |
الْمُهِينَات al-muhīnāt |
Nominative | مُهِينُونَ muhīnūna |
الْمُهِينُونَ al-muhīnūna |
مُهِينَاتٌ muhīnātun |
الْمُهِينَاتُ al-muhīnātu |
Accusative | مُهِينِينَ muhīnīna |
الْمُهِينِينَ al-muhīnīna |
مُهِينَاتٍ muhīnātin |
الْمُهِينَاتِ al-muhīnāti |
Genitive | مُهِينِينَ muhīnīna |
الْمُهِينِينَ al-muhīnīna |
مُهِينَاتٍ muhīnātin |
الْمُهِينَاتِ al-muhīnāti |
Root |
---|
م ه ن (m h n) |
4 terms |
Derived from the active participle of the verb مَهُنَ (mahuna, “to be contemptible”).
مَهِين • (mahīn) (feminine مَهِينَة (mahīna), masculine plural مَهِينُونَ (mahīnūna), feminine plural مَهِينَات (mahīnāt))
Singular | Masculine | Feminine | ||
---|---|---|---|---|
basic singular triptote | singular triptote in ـَة (-a) | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَهِين mahīn |
الْمَهِين al-mahīn |
مَهِينَة mahīna |
الْمَهِينَة al-mahīna |
Nominative | مَهِينٌ mahīnun |
الْمَهِينُ al-mahīnu |
مَهِينَةٌ mahīnatun |
الْمَهِينَةُ al-mahīnatu |
Accusative | مَهِينًا mahīnan |
الْمَهِينَ al-mahīna |
مَهِينَةً mahīnatan |
الْمَهِينَةَ al-mahīnata |
Genitive | مَهِينٍ mahīnin |
الْمَهِينِ al-mahīni |
مَهِينَةٍ mahīnatin |
الْمَهِينَةِ al-mahīnati |
Dual | Masculine | Feminine | ||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَهِينَيْن mahīnayn |
الْمَهِينَيْن al-mahīnayn |
مَهِينَتَيْن mahīnatayn |
الْمَهِينَتَيْن al-mahīnatayn |
Nominative | مَهِينَانِ mahīnāni |
الْمَهِينَانِ al-mahīnāni |
مَهِينَتَانِ mahīnatāni |
الْمَهِينَتَانِ al-mahīnatāni |
Accusative | مَهِينَيْنِ mahīnayni |
الْمَهِينَيْنِ al-mahīnayni |
مَهِينَتَيْنِ mahīnatayni |
الْمَهِينَتَيْنِ al-mahīnatayni |
Genitive | مَهِينَيْنِ mahīnayni |
الْمَهِينَيْنِ al-mahīnayni |
مَهِينَتَيْنِ mahīnatayni |
الْمَهِينَتَيْنِ al-mahīnatayni |
Plural | Masculine | Feminine | ||
sound masculine plural | sound feminine plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Informal | مَهِينِين mahīnīn |
الْمَهِينِين al-mahīnīn |
مَهِينَات mahīnāt |
الْمَهِينَات al-mahīnāt |
Nominative | مَهِينُونَ mahīnūna |
الْمَهِينُونَ al-mahīnūna |
مَهِينَاتٌ mahīnātun |
الْمَهِينَاتُ al-mahīnātu |
Accusative | مَهِينِينَ mahīnīna |
الْمَهِينِينَ al-mahīnīna |
مَهِينَاتٍ mahīnātin |
الْمَهِينَاتِ al-mahīnāti |
Genitive | مَهِينِينَ mahīnīna |
الْمَهِينِينَ al-mahīnīna |
مَهِينَاتٍ mahīnātin |
الْمَهِينَاتِ al-mahīnāti |