From अङ्ग (áṅga, “body”) + सङ्ग (saṅga, “together”).
अङ्गसङ्ग • (áṅgasaṅga) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | अङ्गसङ्गः (áṅgasaṅgaḥ) | अङ्गसङ्गौ (áṅgasaṅgau) अङ्गसङ्गा¹ (áṅgasaṅgā¹) |
अङ्गसङ्गाः (áṅgasaṅgāḥ) अङ्गसङ्गासः¹ (áṅgasaṅgāsaḥ¹) |
vocative | अङ्गसङ्ग (áṅgasaṅga) | अङ्गसङ्गौ (áṅgasaṅgau) अङ्गसङ्गा¹ (áṅgasaṅgā¹) |
अङ्गसङ्गाः (áṅgasaṅgāḥ) अङ्गसङ्गासः¹ (áṅgasaṅgāsaḥ¹) |
accusative | अङ्गसङ्गम् (áṅgasaṅgam) | अङ्गसङ्गौ (áṅgasaṅgau) अङ्गसङ्गा¹ (áṅgasaṅgā¹) |
अङ्गसङ्गान् (áṅgasaṅgān) |
instrumental | अङ्गसङ्गेन (áṅgasaṅgena) | अङ्गसङ्गाभ्याम् (áṅgasaṅgābhyām) | अङ्गसङ्गैः (áṅgasaṅgaiḥ) अङ्गसङ्गेभिः¹ (áṅgasaṅgebhiḥ¹) |
dative | अङ्गसङ्गाय (áṅgasaṅgāya) | अङ्गसङ्गाभ्याम् (áṅgasaṅgābhyām) | अङ्गसङ्गेभ्यः (áṅgasaṅgebhyaḥ) |
ablative | अङ्गसङ्गात् (áṅgasaṅgāt) | अङ्गसङ्गाभ्याम् (áṅgasaṅgābhyām) | अङ्गसङ्गेभ्यः (áṅgasaṅgebhyaḥ) |
genitive | अङ्गसङ्गस्य (áṅgasaṅgasya) | अङ्गसङ्गयोः (áṅgasaṅgayoḥ) | अङ्गसङ्गानाम् (áṅgasaṅgānām) |
locative | अङ्गसङ्गे (áṅgasaṅge) | अङ्गसङ्गयोः (áṅgasaṅgayoḥ) | अङ्गसङ्गेषु (áṅgasaṅgeṣu) |