आसन्द • (āsand) m
From the root आसद् (āsad, “to sit”).
आसन्द • (āsanda) stem, m
| Masculine a-stem declension of आसन्द (āsanda) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | आसन्दः āsandaḥ |
आसन्दौ / आसन्दा¹ āsandau / āsandā¹ |
आसन्दाः / आसन्दासः¹ āsandāḥ / āsandāsaḥ¹ |
| Vocative | आसन्द āsanda |
आसन्दौ / आसन्दा¹ āsandau / āsandā¹ |
आसन्दाः / आसन्दासः¹ āsandāḥ / āsandāsaḥ¹ |
| Accusative | आसन्दम् āsandam |
आसन्दौ / आसन्दा¹ āsandau / āsandā¹ |
आसन्दान् āsandān |
| Instrumental | आसन्देन āsandena |
आसन्दाभ्याम् āsandābhyām |
आसन्दैः / आसन्देभिः¹ āsandaiḥ / āsandebhiḥ¹ |
| Dative | आसन्दाय āsandāya |
आसन्दाभ्याम् āsandābhyām |
आसन्देभ्यः āsandebhyaḥ |
| Ablative | आसन्दात् āsandāt |
आसन्दाभ्याम् āsandābhyām |
आसन्देभ्यः āsandebhyaḥ |
| Genitive | आसन्दस्य āsandasya |
आसन्दयोः āsandayoḥ |
आसन्दानाम् āsandānām |
| Locative | आसन्दे āsande |
आसन्दयोः āsandayoḥ |
आसन्देषु āsandeṣu |
| Notes |
| ||