Compound of इन्द्र (indra, “Indra”) + धनुस् (dhanus, “bow”).
इन्द्रधनुस् • (indradhanus) stem, m
singular | dual | plural | |
---|---|---|---|
nominative | इन्द्रधनुः (indradhanuḥ) | इन्द्रधनुषौ (indradhanuṣau) | इन्द्रधनुषः (indradhanuṣaḥ) |
vocative | इन्द्रधनुः (indradhanuḥ) | इन्द्रधनुषौ (indradhanuṣau) | इन्द्रधनुषः (indradhanuṣaḥ) |
accusative | इन्द्रधनुषम् (indradhanuṣam) | इन्द्रधनुषौ (indradhanuṣau) | इन्द्रधनुषः (indradhanuṣaḥ) |
instrumental | इन्द्रधनुषा (indradhanuṣā) | इन्द्रधनुर्भ्याम् (indradhanurbhyām) | इन्द्रधनुर्भिः (indradhanurbhiḥ) |
dative | इन्द्रधनुषे (indradhanuṣe) | इन्द्रधनुर्भ्याम् (indradhanurbhyām) | इन्द्रधनुर्भ्यः (indradhanurbhyaḥ) |
ablative | इन्द्रधनुषः (indradhanuṣaḥ) | इन्द्रधनुर्भ्याम् (indradhanurbhyām) | इन्द्रधनुर्भ्यः (indradhanurbhyaḥ) |
genitive | इन्द्रधनुषः (indradhanuṣaḥ) | इन्द्रधनुषोः (indradhanuṣoḥ) | इन्द्रधनुषाम् (indradhanuṣām) |
locative | इन्द्रधनुषि (indradhanuṣi) | इन्द्रधनुषोः (indradhanuṣoḥ) | इन्द्रधनुःषु (indradhanuḥṣu) |