Compound of उत्तर (uttara, “later”) + अधिकार (adhikāra, “title”) + -इन् (-in, “possessing”).
उत्तराधिकारिन् • (uttarādhikārin) stem, m
Masculine in-stem declension of उत्तराधिकारिन् (uttarādhikārin) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | उत्तराधिकारी uttarādhikārī |
उत्तराधिकारिणौ / उत्तराधिकारिणा¹ uttarādhikāriṇau / uttarādhikāriṇā¹ |
उत्तराधिकारिणः uttarādhikāriṇaḥ |
Vocative | उत्तराधिकारिन् uttarādhikārin |
उत्तराधिकारिणौ / उत्तराधिकारिणा¹ uttarādhikāriṇau / uttarādhikāriṇā¹ |
उत्तराधिकारिणः uttarādhikāriṇaḥ |
Accusative | उत्तराधिकारिणम् uttarādhikāriṇam |
उत्तराधिकारिणौ / उत्तराधिकारिणा¹ uttarādhikāriṇau / uttarādhikāriṇā¹ |
उत्तराधिकारिणः uttarādhikāriṇaḥ |
Instrumental | उत्तराधिकारिणा uttarādhikāriṇā |
उत्तराधिकारिभ्याम् uttarādhikāribhyām |
उत्तराधिकारिभिः uttarādhikāribhiḥ |
Dative | उत्तराधिकारिणे uttarādhikāriṇe |
उत्तराधिकारिभ्याम् uttarādhikāribhyām |
उत्तराधिकारिभ्यः uttarādhikāribhyaḥ |
Ablative | उत्तराधिकारिणः uttarādhikāriṇaḥ |
उत्तराधिकारिभ्याम् uttarādhikāribhyām |
उत्तराधिकारिभ्यः uttarādhikāribhyaḥ |
Genitive | उत्तराधिकारिणः uttarādhikāriṇaḥ |
उत्तराधिकारिणोः uttarādhikāriṇoḥ |
उत्तराधिकारिणाम् uttarādhikāriṇām |
Locative | उत्तराधिकारिणि uttarādhikāriṇi |
उत्तराधिकारिणोः uttarādhikāriṇoḥ |
उत्तराधिकारिषु uttarādhikāriṣu |
Notes |
|