From करिन् (karin) + -क (-ka).
करिक • (karika) stem, m
| Masculine a-stem declension of करिक (karika) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | करिकः karikaḥ |
करिकौ / करिका¹ karikau / karikā¹ |
करिकाः / करिकासः¹ karikāḥ / karikāsaḥ¹ |
| Vocative | करिक karika |
करिकौ / करिका¹ karikau / karikā¹ |
करिकाः / करिकासः¹ karikāḥ / karikāsaḥ¹ |
| Accusative | करिकम् karikam |
करिकौ / करिका¹ karikau / karikā¹ |
करिकान् karikān |
| Instrumental | करिकेण karikeṇa |
करिकाभ्याम् karikābhyām |
करिकैः / करिकेभिः¹ karikaiḥ / karikebhiḥ¹ |
| Dative | करिकाय karikāya |
करिकाभ्याम् karikābhyām |
करिकेभ्यः karikebhyaḥ |
| Ablative | करिकात् karikāt |
करिकाभ्याम् karikābhyām |
करिकेभ्यः karikebhyaḥ |
| Genitive | करिकस्य karikasya |
करिकयोः karikayoḥ |
करिकाणाम् karikāṇām |
| Locative | करिके karike |
करिकयोः karikayoḥ |
करिकेषु karikeṣu |
| Notes |
| ||