Borrowed from Sanskrit खनित्र (khanitra).
खनित्र • (khanitra) m
See खन् (khan, “to dig”).
खनित्र • (khanitra) stem, n
| Neuter a-stem declension of खनित्र (khanitra) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | खनित्रम् khanitram |
खनित्रे khanitre |
खनित्राणि / खनित्रा¹ khanitrāṇi / khanitrā¹ |
| Vocative | खनित्र khanitra |
खनित्रे khanitre |
खनित्राणि / खनित्रा¹ khanitrāṇi / khanitrā¹ |
| Accusative | खनित्रम् khanitram |
खनित्रे khanitre |
खनित्राणि / खनित्रा¹ khanitrāṇi / khanitrā¹ |
| Instrumental | खनित्रेण khanitreṇa |
खनित्राभ्याम् khanitrābhyām |
खनित्रैः / खनित्रेभिः¹ khanitraiḥ / khanitrebhiḥ¹ |
| Dative | खनित्राय khanitrāya |
खनित्राभ्याम् khanitrābhyām |
खनित्रेभ्यः khanitrebhyaḥ |
| Ablative | खनित्रात् khanitrāt |
खनित्राभ्याम् khanitrābhyām |
खनित्रेभ्यः khanitrebhyaḥ |
| Genitive | खनित्रस्य khanitrasya |
खनित्रयोः khanitrayoḥ |
खनित्राणाम् khanitrāṇām |
| Locative | खनित्रे khanitre |
खनित्रयोः khanitrayoḥ |
खनित्रेषु khanitreṣu |
| Notes |
| ||