Probably from an Indo-Iranian source. Cognate with Old Persian (tuxāri-), Khotanese (ttahvāra), Ancient Greek Τόχαρος (Tókharos) (whence English Tocharian).
तुखार • (tukhāra) m
Masculine a-stem declension of तुखार (tukhāra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | तुखारः tukhāraḥ |
तुखारौ / तुखारा¹ tukhārau / tukhārā¹ |
तुखाराः / तुखारासः¹ tukhārāḥ / tukhārāsaḥ¹ |
Vocative | तुखार tukhāra |
तुखारौ / तुखारा¹ tukhārau / tukhārā¹ |
तुखाराः / तुखारासः¹ tukhārāḥ / tukhārāsaḥ¹ |
Accusative | तुखारम् tukhāram |
तुखारौ / तुखारा¹ tukhārau / tukhārā¹ |
तुखारान् tukhārān |
Instrumental | तुखारेण tukhāreṇa |
तुखाराभ्याम् tukhārābhyām |
तुखारैः / तुखारेभिः¹ tukhāraiḥ / tukhārebhiḥ¹ |
Dative | तुखाराय tukhārāya |
तुखाराभ्याम् tukhārābhyām |
तुखारेभ्यः tukhārebhyaḥ |
Ablative | तुखारात् tukhārāt |
तुखाराभ्याम् tukhārābhyām |
तुखारेभ्यः tukhārebhyaḥ |
Genitive | तुखारस्य tukhārasya |
तुखारयोः tukhārayoḥ |
तुखाराणाम् tukhārāṇām |
Locative | तुखारे tukhāre |
तुखारयोः tukhārayoḥ |
तुखारेषु tukhāreṣu |
Notes |
|