Classical Sanskrit compound of दिङ् (diṅ, “quarter, direction; point; sky, heaven”) + मुख (múkha, “face; front”).
दिङ्मुख • (diṅmukha) stem
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | दिङ्मुखः (diṅmukhaḥ) | दिङ्मुखौ (diṅmukhau) | दिङ्मुखाः (diṅmukhāḥ) |
| vocative | दिङ्मुख (diṅmukha) | दिङ्मुखौ (diṅmukhau) | दिङ्मुखाः (diṅmukhāḥ) |
| accusative | दिङ्मुखम् (diṅmukham) | दिङ्मुखौ (diṅmukhau) | दिङ्मुखान् (diṅmukhān) |
| instrumental | दिङ्मुखेन (diṅmukhena) | दिङ्मुखाभ्याम् (diṅmukhābhyām) | दिङ्मुखैः (diṅmukhaiḥ) |
| dative | दिङ्मुखाय (diṅmukhāya) | दिङ्मुखाभ्याम् (diṅmukhābhyām) | दिङ्मुखेभ्यः (diṅmukhebhyaḥ) |
| ablative | दिङ्मुखात् (diṅmukhāt) | दिङ्मुखाभ्याम् (diṅmukhābhyām) | दिङ्मुखेभ्यः (diṅmukhebhyaḥ) |
| genitive | दिङ्मुखस्य (diṅmukhasya) | दिङ्मुखयोः (diṅmukhayoḥ) | दिङ्मुखानाम् (diṅmukhānām) |
| locative | दिङ्मुखे (diṅmukhe) | दिङ्मुखयोः (diṅmukhayoḥ) | दिङ्मुखेषु (diṅmukheṣu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | दिङ्मुखी (diṅmukhī) | दिङ्मुख्यौ (diṅmukhyau) | दिङ्मुख्यः (diṅmukhyaḥ) |
| vocative | दिङ्मुखि (diṅmukhi) | दिङ्मुख्यौ (diṅmukhyau) | दिङ्मुख्यः (diṅmukhyaḥ) |
| accusative | दिङ्मुखीम् (diṅmukhīm) | दिङ्मुख्यौ (diṅmukhyau) | दिङ्मुखीः (diṅmukhīḥ) |
| instrumental | दिङ्मुख्या (diṅmukhyā) | दिङ्मुखीभ्याम् (diṅmukhībhyām) | दिङ्मुखीभिः (diṅmukhībhiḥ) |
| dative | दिङ्मुख्यै (diṅmukhyai) | दिङ्मुखीभ्याम् (diṅmukhībhyām) | दिङ्मुखीभ्यः (diṅmukhībhyaḥ) |
| ablative | दिङ्मुख्याः (diṅmukhyāḥ) | दिङ्मुखीभ्याम् (diṅmukhībhyām) | दिङ्मुखीभ्यः (diṅmukhībhyaḥ) |
| genitive | दिङ्मुख्याः (diṅmukhyāḥ) | दिङ्मुख्योः (diṅmukhyoḥ) | दिङ्मुखीनाम् (diṅmukhīnām) |
| locative | दिङ्मुख्याम् (diṅmukhyām) | दिङ्मुख्योः (diṅmukhyoḥ) | दिङ्मुखीषु (diṅmukhīṣu) |
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | दिङ्मुखम् (diṅmukham) | दिङ्मुखे (diṅmukhe) | दिङ्मुखानि (diṅmukhāni) |
| vocative | दिङ्मुख (diṅmukha) | दिङ्मुखे (diṅmukhe) | दिङ्मुखानि (diṅmukhāni) |
| accusative | दिङ्मुखम् (diṅmukham) | दिङ्मुखे (diṅmukhe) | दिङ्मुखानि (diṅmukhāni) |
| instrumental | दिङ्मुखेन (diṅmukhena) | दिङ्मुखाभ्याम् (diṅmukhābhyām) | दिङ्मुखैः (diṅmukhaiḥ) |
| dative | दिङ्मुखाय (diṅmukhāya) | दिङ्मुखाभ्याम् (diṅmukhābhyām) | दिङ्मुखेभ्यः (diṅmukhebhyaḥ) |
| ablative | दिङ्मुखात् (diṅmukhāt) | दिङ्मुखाभ्याम् (diṅmukhābhyām) | दिङ्मुखेभ्यः (diṅmukhebhyaḥ) |
| genitive | दिङ्मुखस्य (diṅmukhasya) | दिङ्मुखयोः (diṅmukhayoḥ) | दिङ्मुखानाम् (diṅmukhānām) |
| locative | दिङ्मुखे (diṅmukhe) | दिङ्मुखयोः (diṅmukhayoḥ) | दिङ्मुखेषु (diṅmukheṣu) |
दिङ्मुख • (diṅmukha) stem, n
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | दिङ्मुखम् (diṅmukham) | दिङ्मुखे (diṅmukhe) | दिङ्मुखानि (diṅmukhāni) |
| vocative | दिङ्मुख (diṅmukha) | दिङ्मुखे (diṅmukhe) | दिङ्मुखानि (diṅmukhāni) |
| accusative | दिङ्मुखम् (diṅmukham) | दिङ्मुखे (diṅmukhe) | दिङ्मुखानि (diṅmukhāni) |
| instrumental | दिङ्मुखेन (diṅmukhena) | दिङ्मुखाभ्याम् (diṅmukhābhyām) | दिङ्मुखैः (diṅmukhaiḥ) |
| dative | दिङ्मुखाय (diṅmukhāya) | दिङ्मुखाभ्याम् (diṅmukhābhyām) | दिङ्मुखेभ्यः (diṅmukhebhyaḥ) |
| ablative | दिङ्मुखात् (diṅmukhāt) | दिङ्मुखाभ्याम् (diṅmukhābhyām) | दिङ्मुखेभ्यः (diṅmukhebhyaḥ) |
| genitive | दिङ्मुखस्य (diṅmukhasya) | दिङ्मुखयोः (diṅmukhayoḥ) | दिङ्मुखानाम् (diṅmukhānām) |
| locative | दिङ्मुखे (diṅmukhe) | दिङ्मुखयोः (diṅmukhayoḥ) | दिङ्मुखेषु (diṅmukheṣu) |