दीक्षित
Hello, you have come here looking for the meaning of the word दीक्षित. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word दीक्षित, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say दीक्षित in singular and plural. Everything you need to know about the word दीक्षित you have here. The definition of the word दीक्षित will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofदीक्षित, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
Sanskrit
Alternative scripts
Alternative scripts
- দীক্ষিত (Assamese script)
- ᬤᬷᬓ᭄ᬱᬶᬢ (Balinese script)
- দীক্ষিত (Bengali script)
- 𑰟𑰱𑰎𑰿𑰬𑰰𑰝 (Bhaiksuki script)
- 𑀤𑀻𑀓𑁆𑀱𑀺𑀢 (Brahmi script)
- ဒီက္ၑိတ (Burmese script)
- દીક્ષિત (Gujarati script)
- ਦੀਕ੍ਸ਼ਿਤ (Gurmukhi script)
- 𑌦𑍀𑌕𑍍𑌷𑌿𑌤 (Grantha script)
- ꦢꦷꦏ꧀ꦰꦶꦠ (Javanese script)
- 𑂠𑂲𑂍𑂹𑂭𑂱𑂞 (Kaithi script)
- ದೀಕ್ಷಿತ (Kannada script)
- ទីក្ឞិត (Khmer script)
- ທີກ຺ຩິຕ (Lao script)
- ദീക്ഷിത (Malayalam script)
- ᡩᡳᡳᡬᢢᡳᢠᠠ (Manchu script)
- 𑘟𑘲𑘎𑘿𑘬𑘱𑘝 (Modi script)
- ᢑᠢᠢᢉᢔᠢᢐᠠ᠋ (Mongolian script)
- 𑦿𑧓𑦮𑧠𑧌𑧒𑦽 (Nandinagari script)
- 𑐡𑐷𑐎𑑂𑐲𑐶𑐟 (Newa script)
- ଦୀକ୍ଷିତ (Odia script)
- ꢣꢷꢒ꣄ꢰꢶꢡ (Saurashtra script)
- 𑆢𑆵𑆑𑇀𑆰𑆴𑆠 (Sharada script)
- 𑖟𑖱𑖎𑖿𑖬𑖰𑖝 (Siddham script)
- දීක්ෂිත (Sinhalese script)
- 𑩭𑩑𑩛𑩜 𑪙𑪀𑩑𑩫 (Soyombo script)
- 𑚛𑚯𑚊𑚶𑚮𑚙 (Takri script)
- தீ³க்ஷித (Tamil script)
- దీక్షిత (Telugu script)
- ทีกฺษิต (Thai script)
- དཱི་ཀྵི་ཏ (Tibetan script)
- 𑒠𑒲𑒏𑓂𑒭𑒱𑒞 (Tirhuta script)
- 𑨛𑨁𑨊𑨋𑩇𑨯𑨁𑨙 (Zanabazar Square script)
Etymology
From the root दीक्ष् (dīkṣ, “to consecrate”), ultimately from Proto-Indo-European *deḱ- (“to offer”).
Pronunciation
Adjective
दीक्षित • (dīkṣitá)
- consecrated, initiated into
- prepared, ready fo
- performed
Declension
| Masculine a-stem declension of दीक्षित (dīkṣitá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दीक्षितः dīkṣitáḥ |
दीक्षितौ / दीक्षिता¹ dīkṣitaú / dīkṣitā́¹ |
दीक्षिताः / दीक्षितासः¹ dīkṣitā́ḥ / dīkṣitā́saḥ¹ |
| Vocative | दीक्षित dī́kṣita |
दीक्षितौ / दीक्षिता¹ dī́kṣitau / dī́kṣitā¹ |
दीक्षिताः / दीक्षितासः¹ dī́kṣitāḥ / dī́kṣitāsaḥ¹ |
| Accusative | दीक्षितम् dīkṣitám |
दीक्षितौ / दीक्षिता¹ dīkṣitaú / dīkṣitā́¹ |
दीक्षितान् dīkṣitā́n |
| Instrumental | दीक्षितेन dīkṣiténa |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitā́bhyām |
दीक्षितैः / दीक्षितेभिः¹ dīkṣitaíḥ / dīkṣitébhiḥ¹ |
| Dative | दीक्षिताय dīkṣitā́ya |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitā́bhyām |
दीक्षितेभ्यः dīkṣitébhyaḥ |
| Ablative | दीक्षितात् dīkṣitā́t |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitā́bhyām |
दीक्षितेभ्यः dīkṣitébhyaḥ |
| Genitive | दीक्षितस्य dīkṣitásya |
दीक्षितयोः dīkṣitáyoḥ |
दीक्षितानाम् dīkṣitā́nām |
| Locative | दीक्षिते dīkṣité |
दीक्षितयोः dīkṣitáyoḥ |
दीक्षितेषु dīkṣitéṣu |
| Notes |
| ||
| Feminine ā-stem declension of दीक्षिता (dīkṣitā́) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दीक्षिता dīkṣitā́ |
दीक्षिते dīkṣité |
दीक्षिताः dīkṣitā́ḥ |
| Vocative | दीक्षिते dī́kṣite |
दीक्षिते dī́kṣite |
दीक्षिताः dī́kṣitāḥ |
| Accusative | दीक्षिताम् dīkṣitā́m |
दीक्षिते dīkṣité |
दीक्षिताः dīkṣitā́ḥ |
| Instrumental | दीक्षितया / दीक्षिता¹ dīkṣitáyā / dīkṣitā́¹ |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitā́bhyām |
दीक्षिताभिः dīkṣitā́bhiḥ |
| Dative | दीक्षितायै dīkṣitā́yai |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitā́bhyām |
दीक्षिताभ्यः dīkṣitā́bhyaḥ |
| Ablative | दीक्षितायाः / दीक्षितायै² dīkṣitā́yāḥ / dīkṣitā́yai² |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitā́bhyām |
दीक्षिताभ्यः dīkṣitā́bhyaḥ |
| Genitive | दीक्षितायाः / दीक्षितायै² dīkṣitā́yāḥ / dīkṣitā́yai² |
दीक्षितयोः dīkṣitáyoḥ |
दीक्षितानाम् dīkṣitā́nām |
| Locative | दीक्षितायाम् dīkṣitā́yām |
दीक्षितयोः dīkṣitáyoḥ |
दीक्षितासु dīkṣitā́su |
| Notes |
| ||
| Neuter a-stem declension of दीक्षित (dīkṣitá) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दीक्षितम् dīkṣitám |
दीक्षिते dīkṣité |
दीक्षितानि / दीक्षिता¹ dīkṣitā́ni / dīkṣitā́¹ |
| Vocative | दीक्षित dī́kṣita |
दीक्षिते dī́kṣite |
दीक्षितानि / दीक्षिता¹ dī́kṣitāni / dī́kṣitā¹ |
| Accusative | दीक्षितम् dīkṣitám |
दीक्षिते dīkṣité |
दीक्षितानि / दीक्षिता¹ dīkṣitā́ni / dīkṣitā́¹ |
| Instrumental | दीक्षितेन dīkṣiténa |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitā́bhyām |
दीक्षितैः / दीक्षितेभिः¹ dīkṣitaíḥ / dīkṣitébhiḥ¹ |
| Dative | दीक्षिताय dīkṣitā́ya |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitā́bhyām |
दीक्षितेभ्यः dīkṣitébhyaḥ |
| Ablative | दीक्षितात् dīkṣitā́t |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitā́bhyām |
दीक्षितेभ्यः dīkṣitébhyaḥ |
| Genitive | दीक्षितस्य dīkṣitásya |
दीक्षितयोः dīkṣitáyoḥ |
दीक्षितानाम् dīkṣitā́nām |
| Locative | दीक्षिते dīkṣité |
दीक्षितयोः dīkṣitáyoḥ |
दीक्षितेषु dīkṣitéṣu |
| Notes |
| ||
Noun
दीक्षित • (dīkṣitá) stem, m
Declension
| Masculine a-stem declension of दीक्षित (dīkṣita) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | दीक्षितः dīkṣitaḥ |
दीक्षितौ / दीक्षिता¹ dīkṣitau / dīkṣitā¹ |
दीक्षिताः / दीक्षितासः¹ dīkṣitāḥ / dīkṣitāsaḥ¹ |
| Vocative | दीक्षित dīkṣita |
दीक्षितौ / दीक्षिता¹ dīkṣitau / dīkṣitā¹ |
दीक्षिताः / दीक्षितासः¹ dīkṣitāḥ / dīkṣitāsaḥ¹ |
| Accusative | दीक्षितम् dīkṣitam |
दीक्षितौ / दीक्षिता¹ dīkṣitau / dīkṣitā¹ |
दीक्षितान् dīkṣitān |
| Instrumental | दीक्षितेन dīkṣitena |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitābhyām |
दीक्षितैः / दीक्षितेभिः¹ dīkṣitaiḥ / dīkṣitebhiḥ¹ |
| Dative | दीक्षिताय dīkṣitāya |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitābhyām |
दीक्षितेभ्यः dīkṣitebhyaḥ |
| Ablative | दीक्षितात् dīkṣitāt |
दीक्षिताभ्याम् dīkṣitābhyām |
दीक्षितेभ्यः dīkṣitebhyaḥ |
| Genitive | दीक्षितस्य dīkṣitasya |
दीक्षितयोः dīkṣitayoḥ |
दीक्षितानाम् dīkṣitānām |
| Locative | दीक्षिते dīkṣite |
दीक्षितयोः dīkṣitayoḥ |
दीक्षितेषु dīkṣiteṣu |
| Notes |
| ||
References
- Monier Williams (1899) “दीक्षित”, in A Sanskrit–English Dictionary, , new edition, Oxford: At the Clarendon Press, →OCLC, page 0480.
- Arthur Anthony Macdonell (1893) “दीक्षित”, in A practical Sanskrit dictionary with transliteration, accentuation, and etymological analysis throughout, London: Oxford University Press
- William Dwight Whitney, 1885, The Roots, Verb-forms, and Primary Derivatives of the Sanskrit Language, Leipzig: Breitkopf and Härtel, page 074
- Otto Böhtlingk, Richard Schmidt (1879-1928) “दीक्षित”, in Walter Slaje, Jürgen Hanneder, Paul Molitor, Jörg Ritter, editors, Nachtragswörterbuch des Sanskrit [Dictionary of Sanskrit with supplements] (in German), Halle-Wittenberg: Martin-Luther-Universität, published 2016
- Mallory, J. P. with Adams, D. Q. (2006) The Oxford Introduction to Proto-Indo-European and the Proto-Indo-European World (Oxford Linguistics), New York: Oxford University Press, →ISBN, page 270
- Rix, Helmut, editor (2001), Lexikon der indogermanischen Verben [Lexicon of Indo-European Verbs] (in German), 2nd edition, Wiesbaden: Dr. Ludwig Reichert Verlag, →ISBN, page 109
- Pokorny, Julius (1959) “0189”, in Indogermanisches etymologisches Wörterbuch [Indo-European Etymological Dictionary] (in German), volume 1, Bern, München: Francke Verlag, page 0189