Borrowed from Sanskrit दुर्योधन (duryodhana).
दुर्योधन • (duryodhan) m (Urdu spelling دُرِیودَھن)
singular | plural | |
---|---|---|
direct | दुर्योधन duryodhan |
दुर्योधन duryodhan |
oblique | दुर्योधन duryodhan |
दुर्योधनों duryodhanõ |
vocative | दुर्योधन duryodhan |
दुर्योधनो duryodhano |
From दुर्- (dur-, “badly, with difficulty”) + योधन (yodhana, “the act of fighting, battle”), literally “difficult to fight with”.
दुर्योधन • (duryodhana) stem, m
Masculine a-stem declension of दुर्योधन (duryodhana) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | दुर्योधनः duryodhanaḥ |
दुर्योधनौ / दुर्योधना¹ duryodhanau / duryodhanā¹ |
दुर्योधनाः / दुर्योधनासः¹ duryodhanāḥ / duryodhanāsaḥ¹ |
Vocative | दुर्योधन duryodhana |
दुर्योधनौ / दुर्योधना¹ duryodhanau / duryodhanā¹ |
दुर्योधनाः / दुर्योधनासः¹ duryodhanāḥ / duryodhanāsaḥ¹ |
Accusative | दुर्योधनम् duryodhanam |
दुर्योधनौ / दुर्योधना¹ duryodhanau / duryodhanā¹ |
दुर्योधनान् duryodhanān |
Instrumental | दुर्योधनेन duryodhanena |
दुर्योधनाभ्याम् duryodhanābhyām |
दुर्योधनैः / दुर्योधनेभिः¹ duryodhanaiḥ / duryodhanebhiḥ¹ |
Dative | दुर्योधनाय duryodhanāya |
दुर्योधनाभ्याम् duryodhanābhyām |
दुर्योधनेभ्यः duryodhanebhyaḥ |
Ablative | दुर्योधनात् duryodhanāt |
दुर्योधनाभ्याम् duryodhanābhyām |
दुर्योधनेभ्यः duryodhanebhyaḥ |
Genitive | दुर्योधनस्य duryodhanasya |
दुर्योधनयोः duryodhanayoḥ |
दुर्योधनानाम् duryodhanānām |
Locative | दुर्योधने duryodhane |
दुर्योधनयोः duryodhanayoḥ |
दुर्योधनेषु duryodhaneṣu |
Notes |
|