From धृ (dhṛ).
धरिमन् • (dhariman) stem, m
Masculine an-stem declension of धरिमन् (dhariman) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | धरिमा dharimā |
धरिमाणौ / धरिमाणा¹ dharimāṇau / dharimāṇā¹ |
धरिमाणः dharimāṇaḥ |
Vocative | धरिमन् dhariman |
धरिमाणौ / धरिमाणा¹ dharimāṇau / dharimāṇā¹ |
धरिमाणः dharimāṇaḥ |
Accusative | धरिमाणम् dharimāṇam |
धरिमाणौ / धरिमाणा¹ dharimāṇau / dharimāṇā¹ |
धरिम्णः dharimṇaḥ |
Instrumental | धरिम्णा dharimṇā |
धरिमभ्याम् dharimabhyām |
धरिमभिः dharimabhiḥ |
Dative | धरिम्णे dharimṇe |
धरिमभ्याम् dharimabhyām |
धरिमभ्यः dharimabhyaḥ |
Ablative | धरिम्णः dharimṇaḥ |
धरिमभ्याम् dharimabhyām |
धरिमभ्यः dharimabhyaḥ |
Genitive | धरिम्णः dharimṇaḥ |
धरिम्णोः dharimṇoḥ |
धरिम्णाम् dharimṇām |
Locative | धरिम्णि / धरिमणि / धरिमन्¹ dharimṇi / dharimaṇi / dhariman¹ |
धरिम्णोः dharimṇoḥ |
धरिमसु dharimasu |
Notes |
|