Learned borrowing from Sanskrit धोरित (dhorita).
धोरित • (dhorit) m
From the root धोर् (dhor, “to run, trot, be quick or alert”) + -इत (-ita).
धोरित • (dhorita) stem, n
| Neuter a-stem declension of धोरित (dhorita) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | धोरितम् dhoritam |
धोरिते dhorite |
धोरितानि / धोरिता¹ dhoritāni / dhoritā¹ |
| Vocative | धोरित dhorita |
धोरिते dhorite |
धोरितानि / धोरिता¹ dhoritāni / dhoritā¹ |
| Accusative | धोरितम् dhoritam |
धोरिते dhorite |
धोरितानि / धोरिता¹ dhoritāni / dhoritā¹ |
| Instrumental | धोरितेन dhoritena |
धोरिताभ्याम् dhoritābhyām |
धोरितैः / धोरितेभिः¹ dhoritaiḥ / dhoritebhiḥ¹ |
| Dative | धोरिताय dhoritāya |
धोरिताभ्याम् dhoritābhyām |
धोरितेभ्यः dhoritebhyaḥ |
| Ablative | धोरितात् dhoritāt |
धोरिताभ्याम् dhoritābhyām |
धोरितेभ्यः dhoritebhyaḥ |
| Genitive | धोरितस्य dhoritasya |
धोरितयोः dhoritayoḥ |
धोरितानाम् dhoritānām |
| Locative | धोरिते dhorite |
धोरितयोः dhoritayoḥ |
धोरितेषु dhoriteṣu |
| Notes |
| ||