नष्ट- (naṣṭa-, “without”) + चन्द्र (candra, “moon”). Literally “moonless”.
नष्टचन्द्र • (naṣṭacandra) stem, m
| Masculine a-stem declension of नष्टचन्द्र | |||
|---|---|---|---|
| Nom. sg. | नष्टचन्द्रः (naṣṭacandraḥ) | ||
| Gen. sg. | नष्टचन्द्रस्य (naṣṭacandrasya) | ||
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | नष्टचन्द्रः (naṣṭacandraḥ) | नष्टचन्द्रौ (naṣṭacandrau) | नष्टचन्द्राः (naṣṭacandrāḥ) |
| Vocative | नष्टचन्द्र (naṣṭacandra) | नष्टचन्द्रौ (naṣṭacandrau) | नष्टचन्द्राः (naṣṭacandrāḥ) |
| Accusative | नष्टचन्द्रम् (naṣṭacandram) | नष्टचन्द्रौ (naṣṭacandrau) | नष्टचन्द्रान् (naṣṭacandrān) |
| Instrumental | नष्टचन्द्रेन (naṣṭacandrena) | नष्टचन्द्राभ्याम् (naṣṭacandrābhyām) | नष्टचन्द्रैः (naṣṭacandraiḥ) |
| Dative | नष्टचन्द्राय (naṣṭacandrāya) | नष्टचन्द्राभ्याम् (naṣṭacandrābhyām) | नष्टचन्द्रेभ्यः (naṣṭacandrebhyaḥ) |
| Ablative | नष्टचन्द्रात् (naṣṭacandrāt) | नष्टचन्द्राभ्याम् (naṣṭacandrābhyām) | नष्टचन्द्रेभ्यः (naṣṭacandrebhyaḥ) |
| Genitive | नष्टचन्द्रस्य (naṣṭacandrasya) | नष्टचन्द्रयोः (naṣṭacandrayoḥ) | नष्टचन्द्रानाम् (naṣṭacandrānām) |
| Locative | नष्टचन्द्रे (naṣṭacandre) | नष्टचन्द्रयोः (naṣṭacandrayoḥ) | नष्टचन्द्रेषु (naṣṭacandreṣu) |