पाणिनि • (pāṇini) m
singular | |
---|---|
direct | पाणिनि pāṇini |
oblique | पाणिनि pāṇini |
vocative | पाणिनि pāṇini |
From पणिन (paṇina), from the root पण् (paṇ, “to buy, negotiate, praise”).
पाणिनि • (Pāṇini) m
Masculine i-stem declension of पाणिनि | |||
---|---|---|---|
Nom. sg. | पाणिनिः (pāṇiniḥ) | ||
Gen. sg. | पाणिनेः (pāṇineḥ) | ||
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | पाणिनिः (pāṇiniḥ) | पाणिनी (pāṇinī) | पाणिनयः (pāṇinayaḥ) |
Vocative | पाणिने (pāṇine) | पाणिनी (pāṇinī) | पाणिनयः (pāṇinayaḥ) |
Accusative | पाणिनिम् (pāṇinim) | पाणिनी (pāṇinī) | पाणिनीन् (pāṇinīn) |
Instrumental | पाणिनिना (pāṇininā) | पाणिनिभ्याम् (pāṇinibhyām) | पाणिनिभिः (pāṇinibhiḥ) |
Dative | पाणिनये (pāṇinaye) | पाणिनिभ्याम् (pāṇinibhyām) | पाणिनिभ्यः (pāṇinibhyaḥ) |
Ablative | पाणिनेः (pāṇineḥ) | पाणिनिभ्याम् (pāṇinibhyām) | पाणिनिभ्यः (pāṇinibhyaḥ) |
Genitive | पाणिनेः (pāṇineḥ) | पाणिन्योः (pāṇinyoḥ) | पाणिनीनाम् (pāṇinīnām) |
Locative | पाणिनौ (pāṇinau) | पाणिन्योः (pāṇinyoḥ) | पाणिनिषु (pāṇiniṣu) |