Compound of प्रजा (prajā́, “creatures”) + पति (páti, “lord”).
प्रजापति • (prajāpáti) stem, m
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | प्रजापतिः (prajāpátiḥ) | प्रजापती (prajāpátī) | प्रजापतयः (prajāpátayaḥ) |
| vocative | प्रजापते (prájāpate) | प्रजापती (prájāpatī) | प्रजापतयः (prájāpatayaḥ) |
| accusative | प्रजापतिम् (prajāpátim) | प्रजापती (prajāpátī) | प्रजापतीन् (prajāpátīn) |
| instrumental | प्रजापतिना (prajāpátinā) प्रजापत्या¹ (prajāpátyā¹) |
प्रजापतिभ्याम् (prajāpátibhyām) | प्रजापतिभिः (prajāpátibhiḥ) |
| dative | प्रजापतये (prajāpátaye) | प्रजापतिभ्याम् (prajāpátibhyām) | प्रजापतिभ्यः (prajāpátibhyaḥ) |
| ablative | प्रजापतेः (prajāpáteḥ) प्रजापत्यः¹ (prajāpátyaḥ¹) |
प्रजापतिभ्याम् (prajāpátibhyām) | प्रजापतिभ्यः (prajāpátibhyaḥ) |
| genitive | प्रजापतेः (prajāpáteḥ) प्रजापत्यः¹ (prajāpátyaḥ¹) |
प्रजापत्योः (prajāpátyoḥ) | प्रजापतीनाम् (prajāpátīnām) |
| locative | प्रजापतौ (prajāpátau) प्रजापता¹ (prajāpátā¹) |
प्रजापत्योः (prajāpátyoḥ) | प्रजापतिषु (prajāpátiṣu) |