प्राच्य

Hello, you have come here looking for the meaning of the word प्राच्य. In DICTIOUS you will not only get to know all the dictionary meanings for the word प्राच्य, but we will also tell you about its etymology, its characteristics and you will know how to say प्राच्य in singular and plural. Everything you need to know about the word प्राच्य you have here. The definition of the word प्राच्य will help you to be more precise and correct when speaking or writing your texts. Knowing the definition ofप्राच्य, as well as those of other words, enriches your vocabulary and provides you with more and better linguistic resources.
See also: परिचय

Sanskrit

Etymology

From प्राञ्च् (prāñc, directed forwards, towards; eastern), a compound of प्र- (pra-) + अञ्च् (añc, turned to, going towards).

Pronunciation

Adjective

प्राच्य (prācyà or prācyá) stem

  1. of the east, eastern (AV., MBh., R., etc.)
  2. preceding, prior, ancient (Bālar., Sāh.)

Declension

Masculine a-stem declension of प्राच्य
Nom. sg. प्राच्यः (prācyaḥ)
Gen. sg. प्राच्यस्य (prācyasya)
Singular Dual Plural
Nominative प्राच्यः (prācyaḥ) प्राच्यौ (prācyau) प्राच्याः (prācyāḥ)
Vocative प्राच्य (prācya) प्राच्यौ (prācyau) प्राच्याः (prācyāḥ)
Accusative प्राच्यम् (prācyam) प्राच्यौ (prācyau) प्राच्यान् (prācyān)
Instrumental प्राच्येन (prācyena) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्यैः (prācyaiḥ)
Dative प्राच्याय (prācyāya) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Ablative प्राच्यात् (prācyāt) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Genitive प्राच्यस्य (prācyasya) प्राच्ययोः (prācyayoḥ) प्राच्यानाम् (prācyānām)
Locative प्राच्ये (prācye) प्राच्ययोः (prācyayoḥ) प्राच्येषु (prācyeṣu)
Feminine ā-stem declension of प्राच्य
Nom. sg. प्राच्या (prācyā)
Gen. sg. प्राच्यायाः (prācyāyāḥ)
Singular Dual Plural
Nominative प्राच्या (prācyā) प्राच्ये (prācye) प्राच्याः (prācyāḥ)
Vocative प्राच्ये (prācye) प्राच्ये (prācye) प्राच्याः (prācyāḥ)
Accusative प्राच्याम् (prācyām) प्राच्ये (prācye) प्राच्याः (prācyāḥ)
Instrumental प्राच्यया (prācyayā) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्याभिः (prācyābhiḥ)
Dative प्राच्यायै (prācyāyai) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्याभ्यः (prācyābhyaḥ)
Ablative प्राच्यायाः (prācyāyāḥ) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्याभ्यः (prācyābhyaḥ)
Genitive प्राच्यायाः (prācyāyāḥ) प्राच्ययोः (prācyayoḥ) प्राच्यानाम् (prācyānām)
Locative प्राच्यायाम् (prācyāyām) प्राच्ययोः (prācyayoḥ) प्राच्यासु (prācyāsu)
Neuter a-stem declension of प्राच्य
Nom. sg. प्राच्यम् (prācyam)
Gen. sg. प्राच्यस्य (prācyasya)
Singular Dual Plural
Nominative प्राच्यम् (prācyam) प्राच्ये (prācye) प्राच्यानि (prācyāni)
Vocative प्राच्य (prācya) प्राच्ये (prācye) प्राच्यानि (prācyāni)
Accusative प्राच्यम् (prācyam) प्राच्ये (prācye) प्राच्यानि (prācyāni)
Instrumental प्राच्येन (prācyena) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्यैः (prācyaiḥ)
Dative प्राच्याय (prācyāya) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Ablative प्राच्यात् (prācyāt) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Genitive प्राच्यस्य (prācyasya) प्राच्ययोः (prācyayoḥ) प्राच्यानाम् (prācyānām)
Locative प्राच्ये (prācye) प्राच्ययोः (prācyayoḥ) प्राच्येषु (prācyeṣu)

Proper noun

प्राच्य (prācya) stemm

  1. a name of a man (Buddh.)
  2. (in the plural) the inhabitants of the east, the eastern country (Br., KātyŚr., MBh., etc.)
  3. (in the plural) ancient people (ŚarṅgP.)

Declension

Masculine a-stem declension of प्राच्य
Nom. sg. प्राच्यः (prācyaḥ)
Gen. sg. प्राच्यस्य (prācyasya)
Singular Dual Plural
Nominative प्राच्यः (prācyaḥ) प्राच्यौ (prācyau) प्राच्याः (prācyāḥ)
Vocative प्राच्य (prācya) प्राच्यौ (prācyau) प्राच्याः (prācyāḥ)
Accusative प्राच्यम् (prācyam) प्राच्यौ (prācyau) प्राच्यान् (prācyān)
Instrumental प्राच्येन (prācyena) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्यैः (prācyaiḥ)
Dative प्राच्याय (prācyāya) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Ablative प्राच्यात् (prācyāt) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Genitive प्राच्यस्य (prācyasya) प्राच्ययोः (prācyayoḥ) प्राच्यानाम् (prācyānām)
Locative प्राच्ये (prācye) प्राच्ययोः (prācyayoḥ) प्राच्येषु (prācyeṣu)

Proper noun

प्राच्य (prācya) stemn

  1. name of several hymns from the Samaveda (Hariv., BhP.)

Declension

Neuter a-stem declension of प्राच्य
Nom. sg. प्राच्यम् (prācyam)
Gen. sg. प्राच्यस्य (prācyasya)
Singular Dual Plural
Nominative प्राच्यम् (prācyam) प्राच्ये (prācye) प्राच्यानि (prācyāni)
Vocative प्राच्य (prācya) प्राच्ये (prācye) प्राच्यानि (prācyāni)
Accusative प्राच्यम् (prācyam) प्राच्ये (prācye) प्राच्यानि (prācyāni)
Instrumental प्राच्येन (prācyena) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्यैः (prācyaiḥ)
Dative प्राच्याय (prācyāya) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Ablative प्राच्यात् (prācyāt) प्राच्याभ्याम् (prācyābhyām) प्राच्येभ्यः (prācyebhyaḥ)
Genitive प्राच्यस्य (prācyasya) प्राच्ययोः (prācyayoḥ) प्राच्यानाम् (prācyānām)
Locative प्राच्ये (prācye) प्राच्ययोः (prācyayoḥ) प्राच्येषु (prācyeṣu)

References