भूकम्प • (bhūkamp) m
भूकम्प • (bhūkampa)
From भू (bhū́, “earth”) + कम्प (kampa, “trembling”).
भूकम्प • (bhū́kampa) stem, m
| singular | dual | plural | |
|---|---|---|---|
| nominative | भूकम्पः (bhū́kampaḥ) | भूकम्पौ (bhū́kampau) भूकम्पा¹ (bhū́kampā¹) |
भूकम्पाः (bhū́kampāḥ) भूकम्पासः¹ (bhū́kampāsaḥ¹) |
| vocative | भूकम्प (bhū́kampa) | भूकम्पौ (bhū́kampau) भूकम्पा¹ (bhū́kampā¹) |
भूकम्पाः (bhū́kampāḥ) भूकम्पासः¹ (bhū́kampāsaḥ¹) |
| accusative | भूकम्पम् (bhū́kampam) | भूकम्पौ (bhū́kampau) भूकम्पा¹ (bhū́kampā¹) |
भूकम्पान् (bhū́kampān) |
| instrumental | भूकम्पेन (bhū́kampena) | भूकम्पाभ्याम् (bhū́kampābhyām) | भूकम्पैः (bhū́kampaiḥ) भूकम्पेभिः¹ (bhū́kampebhiḥ¹) |
| dative | भूकम्पाय (bhū́kampāya) | भूकम्पाभ्याम् (bhū́kampābhyām) | भूकम्पेभ्यः (bhū́kampebhyaḥ) |
| ablative | भूकम्पात् (bhū́kampāt) | भूकम्पाभ्याम् (bhū́kampābhyām) | भूकम्पेभ्यः (bhū́kampebhyaḥ) |
| genitive | भूकम्पस्य (bhū́kampasya) | भूकम्पयोः (bhū́kampayoḥ) | भूकम्पानाम् (bhū́kampānām) |
| locative | भूकम्पे (bhū́kampe) | भूकम्पयोः (bhū́kampayoḥ) | भूकम्पेषु (bhū́kampeṣu) |