From मुस्लिम (muslima, “Muslim”) + धर्म (dhárma, “religion”).
मुस्लिमधर्म • (muslimadharma) stem, m
Masculine a-stem declension of मुस्लिमधर्म (muslimadharma) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | मुस्लिमधर्मः muslimadharmaḥ |
मुस्लिमधर्मौ / मुस्लिमधर्मा¹ muslimadharmau / muslimadharmā¹ |
मुस्लिमधर्माः / मुस्लिमधर्मासः¹ muslimadharmāḥ / muslimadharmāsaḥ¹ |
Vocative | मुस्लिमधर्म muslimadharma |
मुस्लिमधर्मौ / मुस्लिमधर्मा¹ muslimadharmau / muslimadharmā¹ |
मुस्लिमधर्माः / मुस्लिमधर्मासः¹ muslimadharmāḥ / muslimadharmāsaḥ¹ |
Accusative | मुस्लिमधर्मम् muslimadharmam |
मुस्लिमधर्मौ / मुस्लिमधर्मा¹ muslimadharmau / muslimadharmā¹ |
मुस्लिमधर्मान् muslimadharmān |
Instrumental | मुस्लिमधर्मेण muslimadharmeṇa |
मुस्लिमधर्माभ्याम् muslimadharmābhyām |
मुस्लिमधर्मैः / मुस्लिमधर्मेभिः¹ muslimadharmaiḥ / muslimadharmebhiḥ¹ |
Dative | मुस्लिमधर्माय muslimadharmāya |
मुस्लिमधर्माभ्याम् muslimadharmābhyām |
मुस्लिमधर्मेभ्यः muslimadharmebhyaḥ |
Ablative | मुस्लिमधर्मात् muslimadharmāt |
मुस्लिमधर्माभ्याम् muslimadharmābhyām |
मुस्लिमधर्मेभ्यः muslimadharmebhyaḥ |
Genitive | मुस्लिमधर्मस्य muslimadharmasya |
मुस्लिमधर्मयोः muslimadharmayoḥ |
मुस्लिमधर्माणाम् muslimadharmāṇām |
Locative | मुस्लिमधर्मे muslimadharme |
मुस्लिमधर्मयोः muslimadharmayoḥ |
मुस्लिमधर्मेषु muslimadharmeṣu |
Notes |
|