Tatpuruṣa compound of रङ्ग (raṅga, “colour”) + -कार (-kāra).
रङ्गकार • (raṅgakāra) stem, m
Masculine a-stem declension of रङ्गकार (raṅgakāra) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | रङ्गकारः raṅgakāraḥ |
रङ्गकारौ / रङ्गकारा¹ raṅgakārau / raṅgakārā¹ |
रङ्गकाराः / रङ्गकारासः¹ raṅgakārāḥ / raṅgakārāsaḥ¹ |
Vocative | रङ्गकार raṅgakāra |
रङ्गकारौ / रङ्गकारा¹ raṅgakārau / raṅgakārā¹ |
रङ्गकाराः / रङ्गकारासः¹ raṅgakārāḥ / raṅgakārāsaḥ¹ |
Accusative | रङ्गकारम् raṅgakāram |
रङ्गकारौ / रङ्गकारा¹ raṅgakārau / raṅgakārā¹ |
रङ्गकारान् raṅgakārān |
Instrumental | रङ्गकारेण raṅgakāreṇa |
रङ्गकाराभ्याम् raṅgakārābhyām |
रङ्गकारैः / रङ्गकारेभिः¹ raṅgakāraiḥ / raṅgakārebhiḥ¹ |
Dative | रङ्गकाराय raṅgakārāya |
रङ्गकाराभ्याम् raṅgakārābhyām |
रङ्गकारेभ्यः raṅgakārebhyaḥ |
Ablative | रङ्गकारात् raṅgakārāt |
रङ्गकाराभ्याम् raṅgakārābhyām |
रङ्गकारेभ्यः raṅgakārebhyaḥ |
Genitive | रङ्गकारस्य raṅgakārasya |
रङ्गकारयोः raṅgakārayoḥ |
रङ्गकाराणाम् raṅgakārāṇām |
Locative | रङ्गकारे raṅgakāre |
रङ्गकारयोः raṅgakārayoḥ |
रङ्गकारेषु raṅgakāreṣu |
Notes |
|