From the root रभ् (rabh, “to grasp”).
रम्भा • (rambhā) stem, f
Feminine ā-stem declension of रम्भा (rambhā) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | रम्भा rambhā |
रम्भे rambhe |
रम्भाः rambhāḥ |
Vocative | रम्भे rambhe |
रम्भे rambhe |
रम्भाः rambhāḥ |
Accusative | रम्भाम् rambhām |
रम्भे rambhe |
रम्भाः rambhāḥ |
Instrumental | रम्भया rambhayā |
रम्भाभ्याम् rambhābhyām |
रम्भाभिः rambhābhiḥ |
Dative | रम्भायै rambhāyai |
रम्भाभ्याम् rambhābhyām |
रम्भाभ्यः rambhābhyaḥ |
Ablative | रम्भायाः rambhāyāḥ |
रम्भाभ्याम् rambhābhyām |
रम्भाभ्यः rambhābhyaḥ |
Genitive | रम्भायाः rambhāyāḥ |
रम्भयोः rambhayoḥ |
रम्भाणाम् rambhāṇām |
Locative | रम्भायाम् rambhāyām |
रम्भयोः rambhayoḥ |
रम्भासु rambhāsu |
रम्भा • (rambhā) stem, f
Feminine ā-stem declension of रम्भा (rambhā) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | रम्भा rambhā |
रम्भे rambhe |
रम्भाः rambhāḥ |
Vocative | रम्भे rambhe |
रम्भे rambhe |
रम्भाः rambhāḥ |
Accusative | रम्भाम् rambhām |
रम्भे rambhe |
रम्भाः rambhāḥ |
Instrumental | रम्भया rambhayā |
रम्भाभ्याम् rambhābhyām |
रम्भाभिः rambhābhiḥ |
Dative | रम्भायै rambhāyai |
रम्भाभ्याम् rambhābhyām |
रम्भाभ्यः rambhābhyaḥ |
Ablative | रम्भायाः rambhāyāḥ |
रम्भाभ्याम् rambhābhyām |
रम्भाभ्यः rambhābhyaḥ |
Genitive | रम्भायाः rambhāyāḥ |
रम्भयोः rambhayoḥ |
रम्भाणाम् rambhāṇām |
Locative | रम्भायाम् rambhāyām |
रम्भयोः rambhayoḥ |
रम्भासु rambhāsu |