Borrowed from Sanskrit रोहिणी (rohiṇī).
रोहिणी • (rohiṇī) f
(This etymology is missing or incomplete. Please add to it, or discuss it at the Etymology scriptorium.)
रोहिणी • (rohiṇī) stem, f
Feminine ī-stem declension of रोहिणी (rohiṇī) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | रोहिणी rohiṇī |
रोहिण्यौ / रोहिणी¹ rohiṇyau / rohiṇī¹ |
रोहिण्यः / रोहिणीः¹ rohiṇyaḥ / rohiṇīḥ¹ |
Vocative | रोहिणि rohiṇi |
रोहिण्यौ / रोहिणी¹ rohiṇyau / rohiṇī¹ |
रोहिण्यः / रोहिणीः¹ rohiṇyaḥ / rohiṇīḥ¹ |
Accusative | रोहिणीम् rohiṇīm |
रोहिण्यौ / रोहिणी¹ rohiṇyau / rohiṇī¹ |
रोहिणीः rohiṇīḥ |
Instrumental | रोहिण्या rohiṇyā |
रोहिणीभ्याम् rohiṇībhyām |
रोहिणीभिः rohiṇībhiḥ |
Dative | रोहिण्यै rohiṇyai |
रोहिणीभ्याम् rohiṇībhyām |
रोहिणीभ्यः rohiṇībhyaḥ |
Ablative | रोहिण्याः / रोहिण्यै² rohiṇyāḥ / rohiṇyai² |
रोहिणीभ्याम् rohiṇībhyām |
रोहिणीभ्यः rohiṇībhyaḥ |
Genitive | रोहिण्याः / रोहिण्यै² rohiṇyāḥ / rohiṇyai² |
रोहिण्योः rohiṇyoḥ |
रोहिणीनाम् rohiṇīnām |
Locative | रोहिण्याम् rohiṇyām |
रोहिण्योः rohiṇyoḥ |
रोहिणीषु rohiṇīṣu |
Notes |
|
रोहिणी • (rohiṇī) f