Learned borrowing from Sanskrit वाङ्मय (vāṅmaya).
वाङ्मय • (vāṅmay) m
Compound of वाङ् (vāṅ) + मय (maya).
वाङ्मय • (vāṅmáya) stem
वाङ्मय • (vāṅmáya) stem, m or n
Masculine a-stem declension of वाङ्मय (vāṅmáya) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वाङ्मयः vāṅmáyaḥ |
वाङ्मयौ / वाङ्मया¹ vāṅmáyau / vāṅmáyā¹ |
वाङ्मयाः / वाङ्मयासः¹ vāṅmáyāḥ / vāṅmáyāsaḥ¹ |
Vocative | वाङ्मय vā́ṅmaya |
वाङ्मयौ / वाङ्मया¹ vā́ṅmayau / vā́ṅmayā¹ |
वाङ्मयाः / वाङ्मयासः¹ vā́ṅmayāḥ / vā́ṅmayāsaḥ¹ |
Accusative | वाङ्मयम् vāṅmáyam |
वाङ्मयौ / वाङ्मया¹ vāṅmáyau / vāṅmáyā¹ |
वाङ्मयान् vāṅmáyān |
Instrumental | वाङ्मयेन vāṅmáyena |
वाङ्मयाभ्याम् vāṅmáyābhyām |
वाङ्मयैः / वाङ्मयेभिः¹ vāṅmáyaiḥ / vāṅmáyebhiḥ¹ |
Dative | वाङ्मयाय vāṅmáyāya |
वाङ्मयाभ्याम् vāṅmáyābhyām |
वाङ्मयेभ्यः vāṅmáyebhyaḥ |
Ablative | वाङ्मयात् vāṅmáyāt |
वाङ्मयाभ्याम् vāṅmáyābhyām |
वाङ्मयेभ्यः vāṅmáyebhyaḥ |
Genitive | वाङ्मयस्य vāṅmáyasya |
वाङ्मययोः vāṅmáyayoḥ |
वाङ्मयानाम् vāṅmáyānām |
Locative | वाङ्मये vāṅmáye |
वाङ्मययोः vāṅmáyayoḥ |
वाङ्मयेषु vāṅmáyeṣu |
Notes |
|
Neuter a-stem declension of वाङ्मय (vāṅmáya) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | वाङ्मयम् vāṅmáyam |
वाङ्मये vāṅmáye |
वाङ्मयानि / वाङ्मया¹ vāṅmáyāni / vāṅmáyā¹ |
Vocative | वाङ्मय vā́ṅmaya |
वाङ्मये vā́ṅmaye |
वाङ्मयानि / वाङ्मया¹ vā́ṅmayāni / vā́ṅmayā¹ |
Accusative | वाङ्मयम् vāṅmáyam |
वाङ्मये vāṅmáye |
वाङ्मयानि / वाङ्मया¹ vāṅmáyāni / vāṅmáyā¹ |
Instrumental | वाङ्मयेन vāṅmáyena |
वाङ्मयाभ्याम् vāṅmáyābhyām |
वाङ्मयैः / वाङ्मयेभिः¹ vāṅmáyaiḥ / vāṅmáyebhiḥ¹ |
Dative | वाङ्मयाय vāṅmáyāya |
वाङ्मयाभ्याम् vāṅmáyābhyām |
वाङ्मयेभ्यः vāṅmáyebhyaḥ |
Ablative | वाङ्मयात् vāṅmáyāt |
वाङ्मयाभ्याम् vāṅmáyābhyām |
वाङ्मयेभ्यः vāṅmáyebhyaḥ |
Genitive | वाङ्मयस्य vāṅmáyasya |
वाङ्मययोः vāṅmáyayoḥ |
वाङ्मयानाम् vāṅmáyānām |
Locative | वाङ्मये vāṅmáye |
वाङ्मययोः vāṅmáyayoḥ |
वाङ्मयेषु vāṅmáyeṣu |
Notes |
|