From Proto-Indo-Iranian *ćáHstā (“commander, ruler; teacher”), from Proto-Indo-European *ḱéh₁s-tōr, from *ḱeh₁s- (“to command, rule, instruct, teach”). Cognate with Avestan 𐬯𐬁𐬯𐬙𐬀𐬭 (sāstar, “commander, ruler; evil ruler, tyrant”), 𐬟𐬭𐬀𐬯𐬁𐬯𐬙𐬀𐬭 (frasāstar, “commander”).
शास्तृ • (śāstṛ́) stem, m
Masculine ṛ-stem declension of शास्तृ (śāstṛ́) | |||
---|---|---|---|
Singular | Dual | Plural | |
Nominative | शास्ता śāstā́ |
शास्तारौ / शास्तारा¹ śāstā́rau / śāstā́rā¹ |
शास्तारः śāstā́raḥ |
Vocative | शास्तः śā́staḥ |
शास्तारौ / शास्तारा¹ śā́stārau / śā́stārā¹ |
शास्तारः śā́stāraḥ |
Accusative | शास्तारम् śāstā́ram |
शास्तारौ / शास्तारा¹ śāstā́rau / śāstā́rā¹ |
शास्तॄन् śāstṝ́n |
Instrumental | शास्त्रा śāstrā́ |
शास्तृभ्याम् śāstṛ́bhyām |
शास्तृभिः śāstṛ́bhiḥ |
Dative | शास्त्रे śāstré |
शास्तृभ्याम् śāstṛ́bhyām |
शास्तृभ्यः śāstṛ́bhyaḥ |
Ablative | शास्तुः śāstúḥ |
शास्तृभ्याम् śāstṛ́bhyām |
शास्तृभ्यः śāstṛ́bhyaḥ |
Genitive | शास्तुः śāstúḥ |
शास्त्रोः śāstróḥ |
शास्तॄणाम् śāstṝṇā́m |
Locative | शास्तरि śāstári |
शास्त्रोः śāstróḥ |
शास्तृषु śāstṛ́ṣu |
Notes |
|