From शास्त्र (śāstra, “shastra”) + -इन् (-in).
शास्त्रिन् • (śāstrin) stem, m
| Masculine in-stem declension of शास्त्रिन् (śāstrin) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | शास्त्री śāstrī |
शास्त्रिणौ / शास्त्रिणा¹ śāstriṇau / śāstriṇā¹ |
शास्त्रिणः śāstriṇaḥ |
| Vocative | शास्त्रिन् śāstrin |
शास्त्रिणौ / शास्त्रिणा¹ śāstriṇau / śāstriṇā¹ |
शास्त्रिणः śāstriṇaḥ |
| Accusative | शास्त्रिणम् śāstriṇam |
शास्त्रिणौ / शास्त्रिणा¹ śāstriṇau / śāstriṇā¹ |
शास्त्रिणः śāstriṇaḥ |
| Instrumental | शास्त्रिणा śāstriṇā |
शास्त्रिभ्याम् śāstribhyām |
शास्त्रिभिः śāstribhiḥ |
| Dative | शास्त्रिणे śāstriṇe |
शास्त्रिभ्याम् śāstribhyām |
शास्त्रिभ्यः śāstribhyaḥ |
| Ablative | शास्त्रिणः śāstriṇaḥ |
शास्त्रिभ्याम् śāstribhyām |
शास्त्रिभ्यः śāstribhyaḥ |
| Genitive | शास्त्रिणः śāstriṇaḥ |
शास्त्रिणोः śāstriṇoḥ |
शास्त्रिणाम् śāstriṇām |
| Locative | शास्त्रिणि śāstriṇi |
शास्त्रिणोः śāstriṇoḥ |
शास्त्रिषु śāstriṣu |
| Notes |
| ||