From Proto-Indo-Aryan *śr̥Hsá, from Proto-Indo-Iranian *ćr̥Hšá, from Proto-Indo-European *ḱérh₂-sō, from *ḱerh₂- (“head, horn”). Cognate with Ancient Greek κάρα (kára), Old English hærn (whence English harns). Collateral of Sanskrit शीर्ष (śīrṣá).
शीर्षन् • (śīrṣán) stem, n (Vedic)
| Neuter an-stem declension of शीर्षन् (śīrṣán) | |||
|---|---|---|---|
| Singular | Dual | Plural | |
| Nominative | शीर्ष śīrṣá |
शीर्ष्णी / शीर्षणी śīrṣṇī́ / śīrṣáṇī |
शीर्षाणि / शीर्ष¹ / शीर्षा¹ śīrṣā́ṇi / śīrṣá¹ / śīrṣā́¹ |
| Vocative | शीर्षन् / शीर्ष śī́rṣan / śī́rṣa |
शीर्ष्णी / शीर्षणी śī́rṣṇī / śī́rṣaṇī |
शीर्षाणि / शीर्ष¹ / शीर्षा¹ śī́rṣāṇi / śī́rṣa¹ / śī́rṣā¹ |
| Accusative | शीर्ष śīrṣá |
शीर्ष्णी / शीर्षणी śīrṣṇī́ / śīrṣáṇī |
शीर्षाणि / शीर्ष¹ / शीर्षा¹ śīrṣā́ṇi / śīrṣá¹ / śīrṣā́¹ |
| Instrumental | शीर्ष्णा śīrṣṇā́ |
शीर्षभ्याम् śīrṣábhyām |
शीर्षभिः śīrṣábhiḥ |
| Dative | शीर्ष्णे śīrṣṇé |
शीर्षभ्याम् śīrṣábhyām |
शीर्षभ्यः śīrṣábhyaḥ |
| Ablative | शीर्ष्णः śīrṣṇáḥ |
शीर्षभ्याम् śīrṣábhyām |
शीर्षभ्यः śīrṣábhyaḥ |
| Genitive | शीर्ष्णः śīrṣṇáḥ |
शीर्ष्णोः śīrṣṇóḥ |
शीर्ष्णाम् śīrṣṇā́m |
| Locative | शीर्ष्णि / शीर्षणि / शीर्षन्¹ śīrṣṇí / śīrṣáṇi / śīrṣán¹ |
शीर्ष्णोः śīrṣṇóḥ |
शीर्षसु śīrṣásu |
| Notes |
| ||